دوره 30، شماره 8 - ( آبان 1401 )
جلد 30 شماره 8 صفحات 5178-5166 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSRC.REC.1398.548
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fereshtian S, Peeri M, Agha Alinejad H, Delfan M. Effect of 4 Weeks of High Intensity Interval Training with Curcumin Supplementation on COL-I, COL- II, SMAD3 Gene Expression in the Myocardium of Obese Male Rats with Type 2 Diabetes. JSSU 2022; 30 (8) :5166-5178
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5619-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5619-fa.html
فرشتیان سارا، پیری مقصود، آقاعلی‌نژاد حمید، دلفان مریم. تاثیر4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مکمل یاری کورکومین بر بیان ژن‌های COL-I، II COL-، SMAD/3 در میوکارد موشهای چاق صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (8) :5166-5178
چکیده: (471 مشاهده)
مقدمه: هدف از این مطالعه تاثیر4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مکمل یاری کورکومین بر بیان ژن‌های COL-I، II، SMAD/3 در میوکارد موشهای چاق صحرائی نر مبتلا به دیابت نوع2 بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی است. بدین منظور 35 سر موش نر دیابتی به پنج گروه 7 تایی; کنترل سالم، کنترل دیابتی، کورکومین+ دیابتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی شدید+ کورکومین تقسیم شدند. القاء دیابت به همه گروهها به جز کنترل سالم توسط تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز60 میلیگرم بر کیلوگرم انجام شد. کورکومین با دوز200 میلیگرم بر کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به همه گروهها به جز کنترل سالم و کنترل دیابتی گاواژ شد. سنجش بیان ژن‌های COL-I، II و SMAD/3 از روش Real time-PCR و مقایسات گروهها با آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه در سطح آلفای 0/05 انجام شد.
نتایج: کاهش بیان ژن COL-I درگروه S+HIIT نسبت به گروههای DC و S+DC به ترتیب (0/0001P<) و (0/0004P<) و درگروه تمرین تناوبی شدید (HIIT) نسبت به گروه DC (0/017P=) معنادار بود. کاهش بیان ژن COL-II درگروه مکمل+ تمرین تناوبی شدید S+HIIT نسبت به گروههای مکمل+ کنترل دیابتی S+DC(0/001P=) و DC (0/0003P<) و در گروه HIIT نسبت به گروه کنترل دیابتی DC (0/013P=) و S+DC (0/029P=) معنادار بود. کاهش بیان ژنSMAD/3 در گروه S+HIIT نسبت به گروههای HIIT (0/008P=)،S+DC (0/0002P<)، DC (0/0006P<) و در گروه HIIT نسبت به گروههایNC (0/010P=)،DC (0/006P=) و S+DC (0/032P=) معنادار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد، تمرین تناوبی شدید باعث کاهش ژن‌هایCOL-I ،COL-II وSMAD/3 شد و کاهش بیان SMAD/3 تحت تاثیر تمرین تناوبی شدید با مکمل، احتمالامیتواند فیبروز میوکارد را در افراد دیابتی بهبود بخشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی است. بدین منظور 35 سر موش نر دیابتی به پنج گروه 7 تایی; کنترل سالم، کنترل دیابتی، کورکومین+ دیابتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی شدید+ کورکومین تقسیم شدند. القاء دیابت به همه گروهها به جز کنترل سالم توسط تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز60 میلیگرم بر کیلوگرم انجام شد. کورکومین با دوز200 میلیگرم بر کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به همه گروهها به جز کنترل سالم و کنترل دیابتی گاواژ شد. سنجش بیان ژن‌های COL-I، II و SMAD/3 از روش Real time-PCR و مقایسات گروهها با آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه در سطح آلفای 0/05 انجام شد.
نتایج: کاهش بیان ژن COL-I درگروه S+HIIT نسبت به گروههای DC و S+DC به ترتیب (0/0001P<) و (0/0004P<) و درگروه تمرین تناوبی شدید (HIIT) نسبت به گروه DC (0/017P=) معنادار بود. کاهش بیان ژن COL-II درگروه مکمل+ تمرین تناوبی شدید S+HIIT نسبت به گروههای مکمل+ کنترل دیابتی S+DC(0/001P=) و DC (0/0003P<) و در گروه HIIT نسبت به گروه کنترل دیابتی DC (0/013P=) و S+DC (0/029P=) معنادار بود. کاهش بیان ژنSMAD/3 در گروه S+HIIT نسبت به گروههای HIIT (0/008P=)،S+DC (0/0002P<)، DC (0/0006P<) و در گروه HIIT نسبت به گروههایNC (0/010P=)،DC (0/006P=) و S+DC (0/032P=) معنادار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد، تمرین تناوبی شدید باعث کاهش ژن‌هایCOL-I ،COL-II وSMAD/3 شد و کاهش بیان SMAD/3 تحت تاثیر تمرین تناوبی شدید با مکمل، احتمالامیتواند فیبروز میوکارد را در افراد دیابتی بهبود بخشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/9/9 | پذیرش: 1401/1/21 | انتشار: 1401/8/15
دریافت: 1400/9/9 | پذیرش: 1401/1/21 | انتشار: 1401/8/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
