ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه
سردبیر محترم
همه‌‌گیری کرونا ویروس 2019 (Coronavirus 2019) تأثیرات چشمگیری بر روی سبک زندگی مردم جهان داشته است. بسیاری از مشاغل، مدارس، دانشگاه¬ها و باشگاه¬های ورزشی تعطیل شدند و مردم مدت زمان زیادی در قرنطینه خانگی به سر بردند (1). با محدودیت‌‌های ایجاد شده رسانه‌ها به عنوان منبعی برای انتشار اطلاعات تبدیل شدند و باعث شده¬اند که حجم زیادی از اطلاعات در زمان بسیار اندک، با حرکت نوک انگشتان در اختیارمان قرار بگیرد و در عین حال ترس و اضطراب افراد را در مورد آنچه قرار است در آینده رخ دهد، تقویت نماید. در روزهای ابتدایی شیوع کووید-19 نیز اطلاعات زیاد درست و نادرستی پیرامون کووید-19 توسط شبکه‌های اجتماعی پخش گردید که نتیجه آن کاهش سلامت روانی افراد جامعه بود. از آنجایی که کووید-19 دارای قدرت کشندگی و انتقال بالایی است، ترس و اضطراب زیادی پیرامون این ویروس ناشناخته ایجاد گردید. افرادی که به این ویروس مبتلا می¬شدند تلاش می¬کردند بیماری خود را از دیگران مخفی کنند تا انگ اجتماعی (Social Stigma) دریافت نکنند (2). انگ به مجموعه‌ای از فرآیندهای اجتماعی مانند برچسب زدن، جدا کردن و متمایز کردن دیگران به‌طوری‌که زندگی فردی و گروهی شخص مختل گردد، اطلاق می‌شود. در طی شیوع کووید-19 انگ اجتماعی شامل نگاه تبعیض¬آمیز و برچسب زدن به فردی که دارای علائم کووید-19 یا حتی سرماخوردگی است، می‌شود (3). طی شیوع کووید-19 با اینکه کادر درمانی بیمارستان‌ها از بیماران مراقبت می¬کردند اما در اجتماع به عنوان یک ناقل بی‌علامت شناخته می‌شدند و مردم نسبت به آن‌ها ترس و اضطراب داشتند (4). تا جایی که حتی خانواده‌های کادر درمانی بیمارستان‌ها نیز این انگ اجتماعی را تجربه کردند و بسیاری از افراد ارتباط خود را با آن‌ها قطع و محدود کردند (5). علاوه بر انگی که کادر درمانی در دوران شیوع کووید-19 از مردم دریافت می¬کردند، بسیاری از افراد نسبت به خود انگ داشتند و می‌ترسیدند به‌عنوان یک ناقل بی‌علامت سلامتی خانواده و اطرافیان خود را به خطر بیندازد. به همین دلیل سعی می¬کردند ارتباطات اجتماعی را محدود کنند و بیشتر در خانه و محل کار حضور داشته باشند (6). از سویی دیگر، در اوایل دوران همه‌گیری کروناویروس 2019 درمان قطعی برای کووید-19 وجود نداشت و هنوز واکسنی ایمن مجوز سازمان جهانی بهداشت را دریافت نکرده بود. همین موضوع باعث گردید تعداد زیادی از بیماران بر اثر ابتلاء به کووید-19 فوت کنند و کاری از دست کادر درمانی بیمارستان‌ها بر نیاید. نتیجه آن افزایش خشم و انگ خانواده داغدیده نسبت به پرستاران و پزشکان بود (7). بررسی‌های انجام شده مشخص کرد علاوه بر پرستاران و پزشکان، کادر ماشین اورژانس که لباسی خاص بر تن داشتند و مجبور بودند مبتلایان و فوتی¬های کرونایی را حمل کنند، انگ اجتماعی زیادی را تجربه می‌کردند و بسیاری از مردم جامعه نسبت به آن‌ها احساس ترس داشتند (8).
به منظور بررسی میزان شیوع انگ اجتماعی نسبت به کادر درمانی و اهمیت انگ‌زدایی از آن‌ها مطالعاتی در این زمینه انجام گرفت. در این راستا، تیلور و همکاران (2) در پژوهشی به بررسی ترس و اجتناب از کادر درمانی طی شیوع کووید-19 پرداختند. در این پژوهش 3551 نفر از مردم شرکت داشتند. طبق نتایج به‌دست آمده 25 درصد از مردم اعتقاد داشتند کادر درمانی بیمارستان‌ها باید محدودیت¬های شدیدی مانند دور ماندن از فامیل، دوستان و اجتماع طی شیوع کووید-19 اعمال کنند. بیش از 35 درصد از افراد به علت ترس از ابتلاء به کووید-19 به کادر درمانی نزدیک نمی¬شدند. البته بسیاری از افرادی که نسبت به کادر درمانی انگ اجتماعی داشتند، دارای اضطراب و تنش زیادی بودند که این موجب دور شدن آن‌ها از اجتماع شده بود. مصطفی و همکاران (6) انگ‌زدایی اجتماعی از کادر درمانی طی همه‌گیری کووید-19 را مورد بررسی قرار دادند. یافته¬های این پژوهش نشان داد 31 درصد از کادر درمانی انگ اجتماعی مرتبط با کووید-19 را تجربه کردند. به‌خصوص افرادی که در بخش ویژه بیماران کرونایی فعالیت می‌کردند. در مطالعه¬ای دیگر، سینگ و سوبدی (3) به بررسی خشونت، انگ و تبعیض نسبت به کادر درمانی بیمارستان‌ها طی همه‌گیری کرونا ویروس 2019 پرداختند. در این پژوهش 7411 نفر از 173 کشور شرکت داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد پرستاران و پزشکان طی شیوع کووید-19 خشونت و انگ اجتماعی قابل‌توجهی را از سوی مردم تجربه کردند. همچنین در بسیاری از موارد کادر درمانی مورد تبعیض قرار گرفتند و از حضور آن‌ها در جمع جلوگیری به عمل آمد. اسچوبرت و همکاران (4) در پژوهشی مروری انگ‌زدایی اجتماعی از کادر درمانی طی همه¬گیری کووید-19 را مورد بررسی قرار دادند. طبق بررسی‌های انجام شده اکثر مطالعات شیوع بالایی از انگ اجتماعی نسبت به کادر درمانی را گزارش کردند. از طرفی دیگر، انگ اجتماعی نسبت به پرستاران و پزشکان موجب افزایش اضطراب و افسردگی در افراد شد که نتیجه آن کاهش سلامتی روانی کادر درمانی طی همه¬گیری کووید-19 بود. در پژوهش دیگر، رمسی و همکاران (8) به بررسی پیامدهای انگ اجتماعی نسبت به کادر درمانی بیمارستان‌های ایتالیا طی شیوع کووید-19 پرداختند. یافته-های به‌دست آمده حاکی از ارتباط انگ اجتماعی با فرسودگی شغلی افراد داشت. پرستاران و پزشکانی که در دوران شیوع کووید-19 انگ اجتماعی قابل‌توجهی از سوی مردم دریافت کرده بودند از سلامت روانی پایین¬تری برخوردار بودند و عملکردشان نیز کاهش چشمگیری داشت. در مجموع، کرونا ویروس 2019 نزدیک به دو سال است که در جهان شیوع پیدا کرده و همچنان در حال جهش است. کادر درمانی بیمارستان‌ها جزو اولین گروه‌هایی که بودند که با این ویروس کشنده مقابله کردند و از سلامت جسمانی خود چشم‌پوشی کردند. بسیاری از پرستاران و پزشکان ساعات زیادی را بیدار مانند تا جان بیماران مبتلاء به کووید-19 را نجات دهند. اما متأسفانه شاهد ترس و اجتناب مردم نسبت به کادر درمانی بیمارستان‌ها بودیم که موجب افزایش فرسودگی شغلی و افسردگی در کادر درمانی شد. به همین منظور لازم است تدابیری در جهت انگ¬زدایی اجتماعی کادر درمانی بیمارستان‌ها توسط وزارت آموزش و بهداشت اتخاذ گردد.
تعارض در منافع: وجود ندارد.
 

References:
 
1-    Bentlage E, Ammar A, How D, Ahmed M, Trabelsi K, Chtourou H, et al. Practical Recommendations for Maintaining Active Lifestyle during the COVID-19 Pandemic: A Systematic Literature Review. International J Environmental Research and Public Health 2020; 17(17): 6265.
2-    Taylor S, Landry CA, Rachor GS, Paluszek MM, Asmundson GJ. Fear and Avoidance of Healthcare Workers: An Important, Under-Recognized form of Stigmatization during the COVID-19 Pandemic. J Anxiety Disorders 2020; 75: 102289.
3-    Singh R, Subedi M. COVID-19 and Stigma: Social Discrimination towards Frontline Healthcare Providers and COVID-19 Recovered Patients in Nepal. Asian J Psychiatry 2020; 53: 102222.
4-    Schubert M, Ludwig J, Freiberg A, Hahne TM, Romero Starke K, Girbig M, et al. Stigmatization from Work-Related COVID-19 Exposure: A Systematic Review with Meta-Analysis. International J Environmental Research and Public Health 2021; 18(12): 6183.
5-    Ransing R, Ramalho R, De Filippis R, Ojeahere MI,

6-    Karaliuniene R, Orsolini L, et al. Infectious Disease Outbreak Related Stigma and Discrimination During the COVID-19 Pandemic: Drivers, Facilitators, Manifestations, and Outcomes Across the World. Brain, Behavior, and Immunity 2020; 89: 555.
7-    Mostafa A, Sabry W, Mostafa NS. COVID-19-Related Stigmatization among a Sample of Egyptian Healthcare Workers. Plos One 2020; 15(12): E0244172.
8-    Mckay D, Heisler M, Mishori R, Catton H, Kloiber O. Attacks Against Health-Care Personnel Must Stop, Especially as the World Fights COVID-19. The Lancet 2020; 395(10239): 1743-5.
9-    Ramaci T, Barattucci M, Ledda C, Rapisarda V. Social Stigma during COVID-19 and Its Impact on HCWs Outcomes. Sustainability 2020; 12(9): 3834.