دوره 30، شماره 3 - ( خرداد 1401 )
جلد 30 شماره 3 صفحات 4619-4607 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1156 مشاهده)
مقدمه: نشانگرهای زیستی فرآیند تشخیص زود‌هنگام بیماری و شناسایی افرادی که در معرض خطر عوارض ناشی از بیماری هستند، را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد. دیابت شیرین گروهی از اختلالات متابولیک متنوع و پیچیده است. هر دو دیابت نوع 1 (Type 1Diabetes;T1D) و دیابت نوع 2 (Type 2 Diabetes;T2D) با تغییرات متمایزی در مشخصات microRNAها (miRNAs) در خون همراه هستند، که گاهی اوقات چندین سال قبل از بروز بیماری قابل تشخیص است. اخیراً، توجه زیادی به نقش miRNAs به عنوان نشانگرهای زیستی در T2D شده است. هدف از این بررسی مطالعه مروری میزان بیان miRNAهای مختلف در گروه‌های پیش‌دیابتی per-T2D)، (T2D و سالم بود.
نتیجه‌گیری: پس از ارزیابی مقالات متعدد، از جمله مقالات اصلی، متاآنالیز و مطالعات مروری، مشخص شد که بیان miRNAهای خاص از نظر آماری در گروه‌های سالم، pre-T2D و T2D متفاوت است. علاوه بر این میزان بیان miRNAهای خاص در پیشگیری بیماری و اصلاح ساختار ژن مفید می‌باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که سطح بیان miRNAها می‌تواند به عنوان ابزاری غیر تهاجمی و سریع برای تمایز افراد دیابتیک از همتایان سالم در نظر گرفته شود.
نتیجه‌گیری: پس از ارزیابی مقالات متعدد، از جمله مقالات اصلی، متاآنالیز و مطالعات مروری، مشخص شد که بیان miRNAهای خاص از نظر آماری در گروه‌های سالم، pre-T2D و T2D متفاوت است. علاوه بر این میزان بیان miRNAهای خاص در پیشگیری بیماری و اصلاح ساختار ژن مفید می‌باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که سطح بیان miRNAها می‌تواند به عنوان ابزاری غیر تهاجمی و سریع برای تمایز افراد دیابتیک از همتایان سالم در نظر گرفته شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |