مقدمه
عفونتهای مجاری ادراری یکی از مهمترین و شایعترین عفونتهایی است که در سنین مختلف روی میدهد و درمان نادرست آن می¬تواند منجر به بروز عوارض خطرناکی مانند اختلالات دستگاه ادراری، فشار خون، اورمی و زایمان زودرس در زنان باردار شود (1،2). هر چند عامل شایع ایجادکننده UTI در نقاط مختلف جهان باکتری اشریشیاکلی است، اما دیگر باکتریهای گرم منفی بهخصوص باکتریهای خانواده انتروباکتریاسه و نیز کوکسیهای گرم مثبت هم میتوانند عفونت ادراری ایجاد کنند. باکتریهای موجود در خانواده انتروباکتریاسه بهدلیل فراوانی بسیار بالا در جوامع مختلف دارای اهمیت بیشتری میباشند. از این میان دو جنس اشرشیاکلی و انتروباکتر بهدلیل فراوانی بالا و ایجاد عفونت¬های مختلف دارای اهمیت ویژهای هستند (3). جنس انتروباکتر یکی از اعضای خانواده انتروباکتریاسه می¬باشد. علائم عفونت-های انتروباکتر اختصاصی نبوده و در سایر باکتری¬های گرم منفی هم وجود دارد. دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری، شایع-ترین مکان عفونت انتروباکتر هستند. از میان اعضای این جنس انتروباکتر آئروژنز به عنوان یک بیماریزای فرصت طلب شناخته شدهاست. انتروباکتر آئروژنز کپسول کوچکی داشته و میتواند عفونتهای ادراری و سپتسمی ایجاد نماید (5،4). همانند بسیاری از اعضای خانواده انتروباکتریاسه این ارگانیسم قادر به ایجاد عفونتهای دستگاه ادراری و هم چنین عفونتهای فرصتطلب در بیماران بستری شده در بیمارستان میباشد. شدت عفونت بستگی به هر دو عامل حساسیت میزبان و ویرولانس باکتریهای عفونتزا دارد همچنین بیمارانی که مشکلات پزشکی زمینهای دارند یا بهواسطه برخی اختلالات آناتومیک در مجاری ادراری مبتلا به اشکال در جریان ادرار هستند و یا درگیر مداخلات تشخیصی درمانی میباشند، مستعد کلونیزاسیون مجاری ادراری با باکتری هستند (6). بتالاکتامازها مهم¬ترین آنزیم¬های تخریب کنندهای هستند که به آنتیبیوتیک¬های بتالاکتام حملهور میشوند. این آنزیمها یک اتصال آسیل کووالانت را ازطریق گروه کربوکسیل حلقه بتالاکتام به¬وجود می آورند که حاصل آن باز شدن حلقه بتالاکتام و غیرفعال شدن دارو می باشد. آنزیمهای بتالاکتاماز در باکتریها متنوعند و در پاسخ به فشار انتخابی آنتیبیوتیکها دائما در حال موتاسیون یا جایگزینی اسیدهای آمینه بهویژه در جایگاه فعال آنزیم هستند به طوریکه باعث ظهور انواع جدیدی از بتالاکتامازهای با طیف وسیع شده است. بتالاکتامازهای وسیعالطیف آنزیمهایی هستند که محدوده طیف اثر وسیعی بر روی پنیسیلینها و سفالوسپورینها و آزترونامها دارند اما این آنزیمها تاثیری بر روی سفامایسینها یا کارباپنمها ندارند و توسط عوامل بازدارنده بتالاکتامازها همانند کلاوولانیک اسید و تازوباکتام بازداشته میشوند (10-7). اولین ایزولههای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در سال 1983در آلمان گزارش گردید. اما امروزه پاتوژن¬های تولیدکننده ESBL عامل اصلی عفونتهای بیمارستانی همانند عفونت ادراری-عفونتهای وابسته به کاتترها، مننژیت نوزادی، عفونتهای دستگاه تنفسی و سپسیس بوده و بهسرعت در حال افزایش هستند. درمان عفونتهای ایجاد شده توسط باکتریهای مولد این آنزیم¬ها بغرنج است و بهصورت یک مشکل جهانی درآمده است زیرا از یک سو مقاومت به طیف وسیعی از آنتیبیوتیکهای بتالاکتام مشاهده میشود و از سوی دیگر ژنهای ESBL بر روی پلاسمید بزرگی حمل میشوند که به راحتی در میان انتروباکتریاسهها انتقال مییابد و تجمع ژنهای مقاومت منجر به تولید سویههای پلاسمیدی با مقاومتهای چندگانه می¬گردد که این امر با شکست درمانی عفونتها و افزایش مرگ و میر بیماران و بالا رفتن بار مالی درمان رابطه دارد (14-11). با توجه به اینکه تاکنون گزارشی مبنی بر میزان شیوع آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف در ایزوله-های انتروباکتر آئروژنز جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد وجود نداشت، لذا بر آن شدیم تا به بررسی فراوانی این آنزیم در ایزوله¬های انتروباکتر آئروژنز جدا شده از موارد عفونت در شهرستان شهرکرد بپردازیم.
روش بررسی
تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی میباشد که در سال 1399-1398 بر روی 50 ایزوله انتروباکتر آئروژنز جدا شده از موارد عفونتهای ادراری در شهرستان شهرکرد با همکاری آزمایشگاههای تشخیص طبی شهرستان شهرکرد صورت گرفت،
جستجوی باکتری
به¬منظور جداسازی باکتری نمونههای ادرار در محیط مککانکی آگار کشت داده شدند و بهمدت 24 ساعت در دمای 37 درجه قرار گرفتند. سپس نمونههای کشت داده شده از نظر رنگآمیزی گرم و تخمیر قند لاکتوز مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تشخیص بیوشیمیایی ایزولههای انترو باکتر آئروژنز تستهای بیوشیمیایی از قبیل تولید اندول، واکنش متیل رد، ووژس پروسکائر، سیترات، تولید سولفید هیدروژن، اوره، لایزین دکربوکسیلاز، آرژینین دهیدرولاز، اورنیتین دکربوکسیلاز، فنیل آلانین دآمیناز، حرکت و تولید اسید در اثر تخمیر قندها مورد بررسی قرار گرفتند. تستهای اندول، متیل رد، ووژس پروسکائر، اوره آز، سولفید هیدروژن و فنیل آلانین دآمیناز در این باکتری منفی است. اما تستآرژینین دهیدرولاز، حرکت، لایزین دکربوکسیلاز و اورنی تین دکربوکسیلاز در این باکتری مثبت میباشد (15).
شناسایی باکتریهای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیعالطیف
به¬منظور شناسایی باکتریهای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در ابتدا آزمون غربالگری با روش دیسک دیفیوژن مطابق دستورالعمل CLSI (Clinical Laboratory Standard Institue) با استفاده از دیسکهای آنتی بیوتیکی سفوتاکسیم (CTX 30µg)، سفتازیدیم (CAZ 30µg)، سفتریاکسون (CRO 30µg) و سفالوتین (CF 30µg) تهیه شده از شرکت پادتن طب انجام شد. ابتدا از ایزولههای مورد بررسی سوسپانسیونی برابر غلظت نیم مک فارلند تهیه شد و در محیط مولر هینتون آگار (ساخت شرکت مرک آلمان) به-صورت گسترده کشت داده شد و سپس دیسکهای مورد بررسی با فاصله حداقل 2/5 سانتیمتر از هم روی پلیت قرار داده شد سپس بهمدت 24-18 ساعت در 35 درجه سانتی-گراد انکوبه شد. بعد از بررسی هاله عدم رشد، سویههای مقاوم به حداقل یکی از این آنتیبیوتیکها بهعنوان اسکرین مثبت تلقی شده و در مرحله بعد تحت آزمون فنوتیپی تاییدی قرار گرفتند (11).
تایید فنوتیپی ایزولههای تولید کننده ESBL
آزمایش تاییـدی جهـت تایید فنوتیپ بتالاکتامازهای وسـیع الطیـف بـا روش آزمـایش همافزایی دیسکهای دوگانه بـا استفاده از یک دیسک سفتازیدیم (CAZ) (30 میکروگرم) به تنهایی و یک دیسک سفتازیدیم در ترکیب با اسیدکلاوولانیک (CAC) (30/10 میکروگرم) استفاده شد. هر دو دیسک بر روی یک محیط کشت مولر هینتون قرار داده شده و بهمدت 24-18 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. در صورتیکه قطر هاله ی عدم رشد باکتری اطراف هر دیسک به تنهایی در مقایسه با دیسک ترکیبی خود 5 میلی متر یا بیشتر بود به¬عنوان سویه تولید کننده بتالاکتاماز وسیع الطیف در نظر گرفته میشد (11). از سویه اشریشیاکلی ATCC 25922 و کلبسیلا پنومونیه ATCC700603 تهیه شده از مرکز پژوهشهای علمی و صنعتی ایران جهت کنترل روشهای آنتیبیوگرام و دیسک ترکیبی استفاده شد.
آزمایشات مولکولی
استخراج DNA
برای بهدست آوردن اسید نوکلئیک خالص، چربیها و پروتئینها به روش جوشاندن از نمونهها حذف شدند. نمونهها در پلیتهای حاوی محیط کشت مغذی پپتون واتر کشت داده شدند و در دمای 37-35 درجه به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. سپس 120 میکرولیتر از محیط پپتون واتر که حاوی باکتری رشد یافته بود (هر نمونه به شکل جداگانه) را با 500 میکرولیتر آب مقطر استریل، مخلوط و سپس این سوسپانسیون میکروبی بهمدت 5 دقیقه در بن ماری در حال جوش قرار داده شد. در مرحله بعد نمونه بهمدت 10 دقیقه در سرعت چرخش 14000 دور بر دقیقه سانتریفیوژ گردید و فاز رویی حاوی DNA برداشته شد و در دمای 20 -درجه سانتیگراد قرار داده شد. برای تعیین غلظت DNA ، استوک تهیه شده 1:100 رقیق شد. میزان جذب نوری در طول موجهای 280 و 260
نانومتر توسط اسپکتروفوتومتر اندازهگیری شد. نسبت میزان جذب نوری260 به 280 نشانگر کیفیت DNA نمونه است. جذب نوری در طول موج 260 نانومتر بیانگر غلظت DNA در نمونه و جذب نوری در طول موج 280 نانومتر نشان دهنده غلظت پروتئین در نمونه میباشد. در صورتیکه جدب نوری 260 به 280 بین 1/8 تا 2 باشد DNA در کیفیت خوبی جهت انجام PCR قرار دارد. پس از خواندن جذب نوری نمونهها، با استفاده از فرمول زیر غلظت DNA تعیین شد (12).
DNA غلظت) ng/µl) ꞊ OD 260×50(ng/µl) × فاکتوررقت
ردیابی ژن¬های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی
در راستای ردیابی ژنهای کد کننده مقاومت آنتیبیوتیکی شامل ژنهای بتالاکتامازهای وسیعالطیف (SHV-CTX,TEM) استفاده شد. توالی پرایمرهای مورد استفاده جهت ردیابی ژنهای فوق در جدول (1) نشان داده شده است (13).
تجزیه و تحلیل آماری
دادههای حاصل از کشت میکروبی، آزمایش PCR و ردیابی ژنهای کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از نرمافزار آماری SPSS version 16 و مدلهای آماری مربع کای و دقیق فیشر در سطح اطمینان 95 درصد آنالیز و ارتباط آماری بین فراوانی آلودگی به انتروباکتر آئروژنز در نمونه¬ها و توزیع انواع ژنهای مورد مطالعه در ایزولههای جداشده از نمونههای ادرار در سطح P≤ 0/05 تعیین گردید.
ملاحظات اخلاقی
پروپوزال این تحقیق توسط دانشگاه دانشکاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد تایید شده است (کد اخلاقIR.IAU.SHK.REC.1399.039 )
جدول 1: توالی پرایمرهای مورد استفاده جهت ردیابی ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزولههای انتروباکتر آئروژنز
جدول 2: حجم واکنش و برنامه PCR مورد استفاده برای ردیابی ژنهای مورد بررسی
نتایج
نتایج مربوط به مقاومت به آنتی¬بیوتیک¬های سفوتاکسیم (CTX)، سفتازیدیم (CAZ)، سفتریاکسون (CRO) و سفالوتین (CF) در نمودار 1 نشان داده شده است. در این تحقیق مقاومت به سفالوتین در20 ایزوله (45 درصد)، مقاومت به سفتریکسون در 17 ایزوله (34 درصد)، مقاومت به سفوتاکسیم در و سفتازیدیم در 15 ایزوله (30 درصد) گزارش شد. از 50 ایزوله انتروباکتر آئروژنز تحت بررسی در این مطالعه 32 ایزوله (64 درصد) در بررسی فنوتیپی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف تشخیص داده شدند که در بررسی مولکولی 15 ایزوله (30 درصد) دارای ژنblaCTX-M ، 10 ایزوله (20 درصد) دارای ژن blaTEM و7 ایزوله (14 درصد) دارای ژن blaSHV بودند. بهعلاوه برخی ازایزولهها نیز بیش از یک ژن مقاومت داشتند، به طوریکه شیوع هم زمان ژنهای blaTEM وblaSHV در 2 ایزوله (4 درصد) و شیوع همزمان ژن¬های blaSHV وblaCTX-M در 3 ایزوله (6 درصد) و فراوانی ژنهای blaCTX-M و blaTEM در 10 ایزوله (20 درصد) گزارش گردید.نتایج در نمودار2 نشان داده شده است. فراوانی ژن blaCTX-M در ایزولههای مقاوم به سفتریکسون، سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفالوتین بهترتیب 58/82 درصد، 13/33 درصد ، 13/33 درصد و 5 درصد گزارش گردید فراوانی ژنblaTEM در ایزولههای مقاوم به سفتریکسون، سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفالوتین بهترتیب 23/23 درصد، 67/26 درصد، 67/6 درصد و 5 درصد گزارش گردید. فراوانی ژن blaSHV در ایزولههای مقاوم به سفتریکسون، سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفالوتین بهترتیب 53/53 درصد، 33/13 درصد، 6/67 درصد و 0 درصد گزارش گردید. در تجزیه و تحلیل آماری براساس آزمون کای دو بین آنتی بیوتیک سفتریکسون و ژن blaCTXM ارتباط معنادار آماری گزارش گردید (0/05>p) اما براساس آزمون دقیق فیشر بین سایر آنتیبیوتیک¬ها و ژن¬های blaCTX-M،blaTEM وblaSHV ارتباط معنادار آماری مشاهده نشد (0/05>p) . نتایج به تفکیک در نمودار 3 نشان داده شده است.
نمودار 1: نتایج مربوط به مقاومت به آنتی¬بیوتیک¬های سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفتریاکسون و سفالوتین در ایزوله¬های انتروباکتر آئروژنز جدا شده از موارد عفونت ادراری
نمودار 2: فراوانی ژن¬های blaCTX-M، blaTEM و blaSHV در ایزوله¬های انتروباکتر ائروژنز جدا شده از موارد عفونت ادراری
نمودار3: فراوانی ژنهای blaCTX-،blaTEM و blaSHV در ایزوله¬های مورد بررسی
شکل 1: ژل الکتروفورز محصول PCR ژنهای blaCTX-M ،blaTEM و blaSHV در ایزولههای انتروباکتر آئروژنز. ستون M: مارکر 100 جفت بازی فرمنتاز، ستون 1: کنترل منفی، ستون¬های 2 و 5: نمونه واجد ژن blaTEM ، ستون 3: نمونه واجد ژن blaCTX-M ، ستون 4: نمونه واجد ژن blaSHV ، ستون 6: نمونه واجد ژنهای blaCTX-M و,blaSHV ستون 7: نمونه واجد ژن¬های blaTEMو bla SHV
بحث
بتالاکتامازهای وسیعالطیف در دو دهه اخیر افزایش قابلملاحظهای داشتهاند. این باکتریها به علت غیر فعال سازی طیف وسیعی از داروهای بتالاکتام بهویژه نسل سوم سفالوسپورینها و مونوباکتامها، مشکلات فراوانی را برای درمان ایجاد کردهاند. پیدایش و انتشار این باکتریها بهنظر میرسد که غالبا ناشی از استفاده گسترده داروهای بتالاکتام وسیعالطیف در بخش¬های مختلف بیمارستان باشد بهطوریکه امروزه شاهد افزایش روزافزون باکتریهای تولیدکنندهESBL هستیم. عفونت با پاتوژنهای تولید کننده ESBL اغلب همراه با شکست درمان، طولانیتر شدن زمان بستری، نرخ بالای مرگ و میر و هزینههای بالای درمان همراه است. بهعلاوه، همانند عفونتهای بیمارستانی، در جامعه نیز انتشار وسیعی از انتروباکتریاسههای تولید کننده ESBL وجود دارد که نتیجه آن بحران سلامت جهانی است. ژنهای ESBL اغلب روی پلاسمید قرار دارند و اغلب متعلق به بتالاکتامازهای گروهA هستند. ارگانیسمهای تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیعالطیف از لحاظ بالینی بسیار با اهمیت هستند، زیرا الگوی مقاومت دارویی گستردهای از خود نشان می¬دهند و باعث افزایش مرگ و میر بیماران بهویژه در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستانها میشوند (16-14). در تحقیق انجام شده توسط اکبری و همکاران که به¬منظور بررسی شیوع انتروباکتریاسههای مولد آنزیمهای بتالاکتاماز با طیف وسیع در نمونه ادرار بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل در سال 2015 صورت گرفت،400 ایزوله انتروباکتریاسه با روشهای معمول بیوشیمیایی مورد شناسائی قرار گرفتند. آزمون تأییدی برای تولید ESBLs توسط تست دیسک ترکیبی انجام شد. میزان تولید ESBL در ایزولههای انتروباکتریاسه (36/75درصد) گزارش گردید در این تحقیق 15 ایزوله انتروباکترآئروژنز شناسایی شد و تولیدESBL در ایزولههای انتروباکتر آئروژنز 72/2 درصد گزارش شد (17). در مطالعه ما از مجموع 50 ایزوله انتروباکتر آئروژنز مورد بررسی به روش دیسک 21 ایزوله، (42 درصد) مولد بتالاکتامازهای وسیعالطیف تشخیص داده شدند که از نتایج اکبری و همکاران بیشتر میباشد. در مطالعاتی که در ایران و سراسر دنیا با روش مشابه صورت گرفته است، نتایج متفاوتی از نظر میزان تولید ESBL در انتروباکتریاسه¬ها را نشان داده است. در مطالعه انجام شده توسط ترشیزی و همکاران که بر روی 325 نمونه انتروباکتریاسه جدا شده از نمونههای کلینیکی در شهرستان شهرکرد صورت گرفت، 193 ایزوله (59/4درصد) را جنس اشریشیا، 99 ایزوله (30/4 درصد) را جنس کلبسیلا، 26 ایزوله (8 درصد) را جنس انتروباکتر و 7 ایزوله (2/2 درصد) را جنس پروتئوس تشکیل میدادند که 91 ایزوله (28 درصد) مولد بتالاکتامازهای وسیعالطیف بودند. در این بررسی 46 ایزوله از 91 سویه انتروباکتریاسه (50/5 درصد) مثبت واجد ژن CTX-M بودند. بیشترین فراوانی ژنوتیپ مزبور در ایزوله-هـــــای اشریشیا کلی (19/7 درصد) بعد از آن در ایزولههای انتروباکتر و کلبسیلا به ترتیب (15/4 درصد) 4 درصد بهدست آمد. در تحقیق ما از مجموع 50 ایزوله انتروباکتر آئروژنزا مورد بررسی در 15 ایزوله (30 درصد) ژن blaCTX-M تشخیص داده شد که با نتایج حاصل از این تحقیق مطابقت دارد (11). در تحقیق انجام شده توسط نادری و همکاران که بر روی 100 نمونه ادراری جمعآوری شده در مشهد صورت گرفت، گونه¬های باکتریایی شناسایی شده در میان ایزولههای انتروباکتریاسه عبارت بودند از: اشریشیاکلی 65 درصد، کلبسیلا پنومونیه 19درصد، گونههای یرسیـنـیــا 7 درصد، انتروباکتر کلوآکه 5 درصد، گونههای پروتئوس 5 درصد، سیتروباکتر دایورسوس 2 درصد گزارش شدند که 27 ایزوله (27 درصد) تولید کننده بتالاکتاماز بودند (18). در ژاپن درصد مقاومت به آنتیبیوتیکهای بتالاکتام بر اثر تولید بتالاکتاماز بسیار پائین و در بررسی انجام شده در 196 مرکز درمانی واقع در این کشور مشخص گردید که کمتر از 1 درصد باکتریهای کلبسیلا پنومونیه آنزیم بتالاکتاماز تولید میکنند (19). در اروپا شیوع بتالاکتامازهای وسیعالطیف در میان ایزولههای انتروباکتریاسه از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. در یک گزارش از 17 کشور مختلف در سال 2001 تا 2002 تولید بتالاکتاماز بین ایزوله¬های اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه و گونه¬های انتروباکتریاسه به ترتیب 5/4، 18/2 و 8/8 درصد و میزان تولید آنزیم در میان انواع انتروباکتریاسه 10/5 درصد و بیشترین میزان شیوع در مصر (38/5 درصد) و یونان (4/27 درصد) ذکر شده است (20،21). میزان شیوع باکتری مولد ESLB بسته به ناحیه (حتی از بیمارستانی به بیمارستان دیگر) و زمان ممکن است متفاوت باشد. بهخصوص هنگام وقوع همهگیری، شیوع در بین بیماران بستری در بیمارستان میتواند بهطور ناگهانی افزایش یابد و از بیماران سرپایی به میزان قابلتوجهی بیشتر (22). در تحقیق انجام شده توسط موسویان و همکاران در سال که بر روی 240 ایزوله انتروباکتریاسه از نمونه¬های کلینیکی بیمارستانهای گلستان و امام خمینی اهواز صورت گرفت، ایزولههای انتروباکتریاسه مولد بتالاکتامازها از طریق تست تأییدی دیسک ترکیبی و بر اساس معیار CLSI شناسایی گردیدند. از میان آنها اشریشیاکلی با 71/3 درصد، انتروباکتر با 27/1 درصد و کلبسیلا با 1/2درصد بیشترین ایزولهها را تشکیل دادند. نتایج حاصل از تستهای فنوتیپی نشان داد که از 240 ایزوله انتروباکتریاسه 108 ایزوله (45 درصد) مولد بتالاکتاماز بودند. میزان مقاومت باکتری¬های اشریشیا کلی، انتروباکتر و کلبسیلا نسبت به سفتازیدیم و سفوتاکسیم بهترتیب 43/3 درصد و 55/8 درصد گزارش گردید (23). در اکثر موارد به¬علت استفاده بی رویه و خودسرانه آنتیبیوتیکها شاهد موارد زیادی از مقاومتهای دارویی در پاتوژنها هستیم که این امر خود سبب عدم موفقیت در درمان می¬شود. مقاومتهای دارویی نسبت به آنتیبیوتیکها در مناطق مختلف ایران و جهان بهدلیل تغییرات ژنتیکی در ایزولههای ایجاد کننده و تفاوت در میزان مصرف آنتی¬بیوتیک-ها و وجود اختلاف در میزان دسترسی به آنتیبیوتیکهای وسیعالطیف و جدید متفاوت میباشند.
نتیجه گیری
بر اساس نتایج این مطالعه ژنهای ESBL بیش از 50درصد بتالاکتامازهای وسیعالطیف را در ایزولههای انتروباکتر آئروژنز کد مینماید. بنابراین توصیه می¬شود شناسایی این ژن در سویه¬های بیمارستانی این باکتری¬ها در مجموعه آزمایشات روتین آزمایشهای میکروبیولوژی قرار گیرد. این اقدام میتواند باعث تسریع در روند تشخیص و درمان بیماران گردد.
سپاسگزاری
این مقاله برگرفته از پایاننامه دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد میباشد. بدینوسیله نویسندگان صمیمانه از حوزه پژوهشی و زحمات جناب آقای دکتر منوچهر مومنی در مرکز تحقیقات میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد تشکر و قـدردانـی بـهعمل میآورند.
حامی مالی: ندارد.
تعارض در منافع: وجود ندارد.
References:
1- Brown AC, Chen JC, Francois Watkins LK, Campbell D, Folster JP, Tate H, et al. CTX-M-65 Extended-Spectrum Betalactamase Producing Salmonella Enterica Serotype Infantis, United States. Emerg Infect Dis 2018; 24(12): 2284-91.
2- Alberto A, Lucia R, Francesco C, Eliana M, Francesca B, Giovanna AG. Antibiotic Resistance, Virulence Factors, Phenotyping, and Genotyping of Non-Escherichia Coli Enterobacterales from the Gut Microbiota of Healthy Subjects. Int J Mol Sci 2020; 21(5): 1847.
3- Dielubanza ES, Schaeffer AJ. Urinary Tract Infections in Women the Medical Clinics of North America. Med Clin North Am 2011; 95: 27-41.
4- Johann DDP, Laupland KB. Extended-Spectrum Β-Lactamase-Producing Enterobacteriaceae: An Emerging Public-Health Concern. Lancet Infect Dis 2018; 8(3): 159-66.
5- Antony B, Rajendra Prasad BPM. An Outbreak of Neonatal Septicaemia by Enterobacter Cloacae. Asian Pacific J Trop Dis 2011; 1(3): 227-29.
6- Conly J.. Johneston B. Antimicrobial Resistance in Canada. Can J Infec Dic 2012; 12(4): 215-17.
7- Stephen H. Gillespie, Peter M. Hawkey. Principles and Practice of Clinical Bacteriology. 2nd Ed 2016; 377-86.
8- Baasubramanian S, Kuppuswamy D, Padmanabhan S, Chandramohan V, Amperayani S. Extended-Spectrum Betalactamase-Producing Community-Acquired Urinary Tract Infections in Children: Chart Review of Risk Factors. J Global Infect Dis 2018; 10(4): 222-5.
9- Jeong HS, Song W, Park JM, Kim HS, Bae IK, et al. Boronic Acid Disk Tests For Identification of Extended-Spectrum Lactamase Production in Clinical Isolates of Enterobacteriaceae Producing Chromosomal Amp C Beta Lactamases. Int J Antimicrob Agents 2008; 31(5): 467-71.
10- Chaudhary U, Aggarwal R. Extended Spectrum - Betalactamases (ESBL) - An Emerging Threat To Clinical Therapeutics. Indian J Med Microbiol 2004; 22(2): 75-80.
11- Torshizi R, Zamanzad B, Mokhtareyan K, Karimi A. Determination of CTX-M Genes in Enterobacteriaceae Producing Extended-Spectrum Beta-Lactamase Using PCR Method. J Shahrekord Univ Med Sci. J Shahrekord Univ Med Sci 2011; 13(3): 9-17.[Persian]
12- Masoomi Jahandizi R, Aletaha M, Musavi MK. Evaluation of the Frequency of TEM beta-lactamase gene in patients with urinary tract infections in Bonab County. Iran J Bio 2020; 32(3): 438-48.[Persian]
13- Soroush Z, Ghane M. Molecular Identification of CTX-M, TEM and SHV Β-Lactamases in Klebsiella pneumoniae Isolated from Respiratory System of Patients in the ICU of Educational Hospitals in Tehran. Feyz 2017; 21 (3): 232-9.
14- Yezli S, Shibl AM, Memish ZA. The Molecular Basis of Β-Lactamase Production in Gram-Negative Bacteria from Saudi Arabia. J Med Microbiol 2015; 64(2): 127-36.
15- Anne Davin-Regli, Jean-Philippe Lavigne, b Jean-Marie Pagès. Enterobacter Spp.: Update on Taxonomy, Clinical Aspects, and Emerging Antimicrobial Resistance. Clin Microbiol Rev 2019; 32(4): 1-19.
16- Lewis JS 2nd, Herrera M, Wickes B, Patterson JE, Jorgensen JH. First Report of the Emergence of CTX-M-Type Extended-Spectrum Beta-Lactamases (Esbls) as the Predominant ESBL Isolated In A U.S. Health Care System. Antimicrob Agents Chemother 2007; 51(11): 4015-21.
17- Akbari M, Amir Mozaffari N, Peeri Dogaheh H. Prevalence of Extended-Spectrum Beta Lactamase in Entrobacteriaceae Isolated from Urinary Tract Infections in Ardabil, Iran. J Ardabil Univ Med Sci 2014: 14(3); 285-91.
18- Naderifar S, Nakhaei Moghaddam M. Phenotypic and Molecular Detection of PER Extended Spectrum Β- Lactamases in Urinary Enterobacteriaceae Isolates in Mashhad. J North Khorasan Univ Med Sci 2012: 4(1): 87-94.
19- Yagi T, Krukawa H, Shibata N, Shibayama K, Arkawa YA. Preliminary Survey of Extended Spectrum Beta-Lactamases in Clinical Isolated of K, pneumoniae and E. Coli in Japan. FEMS Microbiol Lett 2000; 184: 53-56.
20- AL-Jasser AM. Extended Spectrum Beta-Lactamases (Esbls): A Global Problem. Kuwait Med J 2006; 38: 171-85.
21- Bouchillon SK, Johnson BM, Hoban DJ, et al. Determining Incidence of Extended Spectrum Βlactamase Producing Enterobacteriaceae, Vancomycin-Resistant Enterococcus faecium and Methicillin resistant Staphylococcus aureus in 38 Centres from 17 Countries: The PEARLS Study 2001 -2002. INT J Antimicrob Agents 2004; 24(2): 119-24.
22- Bradford PA. Extended-Spectrum Beta-Lactamases in the 21st Century: Characterization, Epidemiology and Detection of this Important Resistance Threat. Clin Microbiol Rev 2001; 14(4): 933-51.
23- Seyed Mojtaba Mousavian, Nazanin Ahmad Khosravi, Saeid Shoja. Survey of Frequency in Extended-Spectrum Beta-Lactamase Producing Enterobacteriaceae and Determination of the Antibiotic Resistant Pattern in Clinical Specimens in Teaching Hospitals of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. Jundishapur Sci Med J 2013; 13(2):191-9. [Persian]