مقدمه: سل، عامل اصلی مرگ در اثر بیماریهای عفونی در سراسر جهان است. دیابت، بهعنوان عامل خطر مهمی برای سل مطرح شده است. تا به امروز مطالعات کمی ارتباط بین دیابت و سل را بررسی نموده اند. در این مطالعه، فراوانی سل نهفته در بیماران دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه، تعداد ۱۹۵ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو جهت تشخیص عفونت سل نهفته با تست پوستی توبرکولین مورد مطالعه به روش بررسی مقطعی (Cross Sectional Study) قرار گرفتند. افرادی که علامتی از سل فعال داشتند از مطالعه خارج شدند و افرادی که تست توبرکولین مثبت داشتند، بهوسیله گرافی قفسه سینه از نظر سل فعال بررسی شدند. برای موارد نیازمند مقایسه با استفاده از نرمافزار SPSS version 16 در مورد آنالیز متغیرهای کمی از t-test و برای متغیرهای کیفی از Chi – square استفاده گردید و سطح معنیداری برای تمام نتایج برابر با 0/05 در نظر گرفته شد.
نتایج: از مجموع ۱۹۵ بیمار دیابتی، تعداد ۱۱۵ بیمار جهت بررسی نتیجه تست توبرکولین مراجعه نمودند. تعداد ۴۳ نفر از ۱۱۵ نفر (37/39%) قطر اندوراسیون بیشتر یا مساوی ۵ میلیمتر داشتند، ۲۹ نفر (25/21%) قطر اندوراسیون بیشتر یا مساوی ۸ میلیمتر داشتند و ۳ نفر (2/61%) قطر اندوراسیون بیشتر یا مساوی ۱۰ میلیمتر داشتند که تست توبرکولین مثبت محسوب میشود (0/05<p).
نتیجهگیری: : نتایج کاذب تست توبرکولین میتواند شیوع واقعی سل نهفته را پنهان کند. حساسیت تست توبرکولین در بیماران مبتلا به نقص ایمنی کاهش مییابد و منجر به محدودیت در ارزیابی شیوع سل نهفته میشود. اگرچه در این مطالعه اطلاعات کافی جهت بهدست آوردن ارتباط معنیدار بین دیابت و سل نهفته در دسترس نبود، ولی مطالعات بیشتر جهت بررسی این ارتباط کمککننده خواهند بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماری های داخلی دریافت: 1400/6/15 | پذیرش: 1400/8/12 | انتشار: 1401/2/15