دوره 30، شماره 2 - ( اردیبهشت 1401 )
جلد 30 شماره 2 صفحات 4606-4593 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatemi S A, Frzaneh Hesari A, Dadban shahamat M. NLRP-3 Expression in Pancreatic Tissue Following Moderate and High Intensity Interval Training with Liposomal Alpha-Lipoic Acid Supplement in Diabetic Rats. JSSU 2022; 30 (2) :4593-4606
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5517-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5517-fa.html
فاطمی سید عبدالله، فرزانه حصاری امین، دادبان شهامت مینو. تغییرات بیان ژن NLRP3 بافت پانکراس به دنبال تمرین تناوبی با شدت متوسط و شدید به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید لیپوزومال در موش‌های دیابتی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (2) :4593-4606
چکیده: (883 مشاهده)
مقدمه: فعال‌سازی اینفلامازومNLRP-3 از مشخصههای التهاب مزمن در دیابت نوع دو است. انجام تمرینات ورزشی در کنار مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی قادر به کنترل التهاب میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر شدت‌های مختلف تمرین همراه با آلفالیپوئیک اسید بر بیان ژنNLRP-3 بافت پانکراس موش‌ها دیابتی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 35 موش ویستار به‌صورت تصادفی به 7 گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی مکمل، دیابتی تمرین تناوبی شدید، دیابتی تمرین تناوبی متوسط، دیابتی تمرین تناوبی شدید+ مکمل، دیابتی تمرین تناوبی متوسط+مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی متوسط و شدید به مدت 6 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا شد. تمرین تناوبی شدید شامل 10 وهله 4 دقیقهای دویدن (با شدت 90-85% سرعت بیشینه) و تمرین تناوبی متوسط شامل 13 وهله 4 دقیقهای دویدن (با شدت 65-70% سرعت بیشینه) بود. آلفالیپوئیک اسید به مقدار 20 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن در روز به‌صورت گاواژ به موش‌ها داده شد. بافتبرداری و خونگیری 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. بیان ژن NLRP-3 از روش real-time PCR اندازهگیری گردید.
نتایج: بیان ژنNLRP-3 بافت پانکراس در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت (0/0001P=). آلفالیپوئیک اسید (0/021P=)، تمرین متوسط (0/009P=)، تمرین شدید (0/001P=)، تمرین متوسط+مکمل (0/003P=) و تمرین تناوبی شدید+مکمل (0/0001P=) سطح NLRP-3 بافت پانکراس را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیایت کاهش دادند.
نتیجه‌گیری: بیماری دیابت نوع دو با افزایش بیان ژن NLRP-3 در پانکراس همراه است و تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید یک مداخله موثرتر در کاهش NLRP-3 پانکراس در دیابت در نظر گرفته می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 35 موش ویستار به‌صورت تصادفی به 7 گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی مکمل، دیابتی تمرین تناوبی شدید، دیابتی تمرین تناوبی متوسط، دیابتی تمرین تناوبی شدید+ مکمل، دیابتی تمرین تناوبی متوسط+مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی متوسط و شدید به مدت 6 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا شد. تمرین تناوبی شدید شامل 10 وهله 4 دقیقهای دویدن (با شدت 90-85% سرعت بیشینه) و تمرین تناوبی متوسط شامل 13 وهله 4 دقیقهای دویدن (با شدت 65-70% سرعت بیشینه) بود. آلفالیپوئیک اسید به مقدار 20 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن در روز به‌صورت گاواژ به موش‌ها داده شد. بافتبرداری و خونگیری 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. بیان ژن NLRP-3 از روش real-time PCR اندازهگیری گردید.
نتایج: بیان ژنNLRP-3 بافت پانکراس در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت (0/0001P=). آلفالیپوئیک اسید (0/021P=)، تمرین متوسط (0/009P=)، تمرین شدید (0/001P=)، تمرین متوسط+مکمل (0/003P=) و تمرین تناوبی شدید+مکمل (0/0001P=) سطح NLRP-3 بافت پانکراس را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیایت کاهش دادند.
نتیجه‌گیری: بیماری دیابت نوع دو با افزایش بیان ژن NLRP-3 در پانکراس همراه است و تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید یک مداخله موثرتر در کاهش NLRP-3 پانکراس در دیابت در نظر گرفته می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/4/20 | پذیرش: 1400/8/12 | انتشار: 1401/2/15
دریافت: 1400/4/20 | پذیرش: 1400/8/12 | انتشار: 1401/2/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
