دوره 30، شماره 1 - ( فروردین 1401 )
جلد 30 شماره 1 صفحات 4440-4431 |
برگشت به فهرست نسخه ها
آثار تمرین هوازی بر بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز در هیپوکامپ موش صحرایی متعاقب سکته ایسکمیک مغزی
چکیده: (925 مشاهده)
مقدمه: اگرچه فعالیت ورزشی یک استراتژی مؤثر برای پیشگیری و درمان سکته مغزی است، به‌نظر می‌رسد میزان این تأثیر به زمان شروع تمرین ورزشی بستگی دارد. آپوپتوز نقش مهمی را پس از سکته مغزی ایفا میکند. با اینحال، مشخص نیست که آیا ورزش زودهنگام پس از سکته مغزی آپوپتوز را مهار میکند یا خیر؟ هدف پژوهش حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی زودهنگام پس از القای سکته مغزی بر بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز در هیپوکامپ موش صحرایی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 32 سَر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن 300-250 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه 8 سَری شامل شَم، ایسکمی، تمرین و ایسکمی+ تمرین تقسیم شدند. برای القای ایسکمی مغزی هر دو سرخرگ کاروتید مشترک (CCA) به مدت 45 دقیقه مسدود شد. تمرین هوازی 24 ساعت پس از القای ایسکمی، طی هشت هفته به مدت 50- 20 دقیقه و با سرعت 30- 18 متر بر دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته اجرا شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات معدوم شده و با استفاده از تکنیک رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی بیان پروتئین کاسپاز- 3 و به روش هماتوکسیلین- آئوزین میزان آپوپتوز در سطح هیپوکامپی حیوانات اندازه‌گیری شد. از آزمون آماری آنوای یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05 برای بررسی تفاوت بین گروهها استفاده شد. نرم‌افزار آماریversion 16 SPSS برای آزمونه‌ای آماری به کار گرفته شد.
نتایج: میزان بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز در سطح هیپوکامپ رت‌‌های گروه شم و تمرین در مقایسه با گروه‌های ایسکمی و ایسکمی+ تمرین به طور معناداری کمتر بود (در هردو؛ 0/0001p<). هم‌چنین، در گروه ایسکمی+ تمرین میزان بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز نسبت به گروه ایسکمی کاهش معناداری را نشان داد (0/0001>p).
نتیجه‌گیری: با استناد به نتایج این مطالعه می‌توان گفت، هشت هفته تمرین هوازی زودهنگام میتواند از راه کاهش بیان عوامل ایجادکننده مرگ سلولی ضایعات ناشی از ایسکمی مغزی را کاهش دهد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 32 سَر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن 300-250 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه 8 سَری شامل شَم، ایسکمی، تمرین و ایسکمی+ تمرین تقسیم شدند. برای القای ایسکمی مغزی هر دو سرخرگ کاروتید مشترک (CCA) به مدت 45 دقیقه مسدود شد. تمرین هوازی 24 ساعت پس از القای ایسکمی، طی هشت هفته به مدت 50- 20 دقیقه و با سرعت 30- 18 متر بر دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته اجرا شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات معدوم شده و با استفاده از تکنیک رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی بیان پروتئین کاسپاز- 3 و به روش هماتوکسیلین- آئوزین میزان آپوپتوز در سطح هیپوکامپی حیوانات اندازه‌گیری شد. از آزمون آماری آنوای یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05 برای بررسی تفاوت بین گروهها استفاده شد. نرم‌افزار آماریversion 16 SPSS برای آزمونه‌ای آماری به کار گرفته شد.
نتایج: میزان بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز در سطح هیپوکامپ رت‌‌های گروه شم و تمرین در مقایسه با گروه‌های ایسکمی و ایسکمی+ تمرین به طور معناداری کمتر بود (در هردو؛ 0/0001p<). هم‌چنین، در گروه ایسکمی+ تمرین میزان بیان پروتئین کاسپاز- 3 و آپوپتوز نسبت به گروه ایسکمی کاهش معناداری را نشان داد (0/0001>p).
نتیجه‌گیری: با استناد به نتایج این مطالعه می‌توان گفت، هشت هفته تمرین هوازی زودهنگام میتواند از راه کاهش بیان عوامل ایجادکننده مرگ سلولی ضایعات ناشی از ایسکمی مغزی را کاهش دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/4/8 | پذیرش: 1400/6/7 | انتشار: 1401/1/15
دریافت: 1400/4/8 | پذیرش: 1400/6/7 | انتشار: 1401/1/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |