دوره 16، شماره 1 - ( بهار 1387 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 156-156 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Forat Yazdi M. Clinical and Laboratory Presentation of Hairy Cell Leukemia (Hcl) and Rate of Response to Cladribine. JSSU 2008; 16 (1) :156-156
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-542-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-542-fa.html
فرات یزدی محمد. بررسی علایم بالینی و آزمایشگاهی لوسمی سلول مویی و میزان پاسخ دهی به داروی کلادریبین (Cladribine). مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1387; 16 (1) :156-156
چکیده: (22123 مشاهده)
مقدمه: لوسمی سلول مویی سرطان نادری است که در صورت تشخیص به موقع، در اغلب موارد با درمان مناسب، قابل علاج و در صورت عدم تشخیص و درمان، یک بیماری کشنده است. این بیماری با علایم ناشی از کاهش رده های خونی و بزرگی طحال، خود را نشان
میدهد که اگر به فکر آن نباشیم، با خیلی از بیماریهای دیگر اشتباه می شود. هدف از این مطالعه که به صورت آیندهنگر روی 25 بیمار مبتلا صورت گرفته است، بررسی شیوع علایم بالینی و آزمایشگاهی اولیه جهت تشخیص زودتر و همچنین میزان پاسخدهی آنها به داروی انتخابی آن یعنی کلادریبین در بین بیماران مورد مطالعه و مقایسه آن با پاسخ سایر کشورها میباشد.
روش بررسی: این مطالعه، از نوع توصیفی-تحلیلی است و روش نمونهگیری به صورت سرشماری بوده که 25 بیمار، براساس شواهد بالینی و آزمایشگاهی طی 1378 تا 1384 در بیمارستانهای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی شهید بهشتی و شهید صدوقی یزد، با تشخیص قطعی HCL به صورت Sequential، وارد مطالعه شده و به طور آیندهنگر مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، اولین علامت منجر به مراجعه و یافتههای معاینهای و بالینی و علایم آزمایشگاهی، طی یک پرسشنامهای که تهیه شده بود، ثبت شد. 21 بیمار تحت درمان با داروی کلادریبین
(2 CDA) قرار گرفته و میزان پاسخ به درمان بر اساس یافتههای بالینی و آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: از این 25 نفر ، 5 نفر زن و 20 نفر مرد بودند ( 20% در برابر 80 % ). بیشترین سن ابتلا 55 تا 67 سال و شایعترین علامت اولیه مربوط کم خونی بود که به صورت ضعف و بیحالی بود. 2 نفر از 20 مرد مبتلا به این بیماری به طور اتفاقی کشف شدند و علامت اولیه نداشتند. شایعترین یافته در معاینه بالینی، طحال بزرگ بود که در 100% زنان و 80% مردان با اندازه متوسط 4 تا 5 سانتیمتر زیر لبه دنده حس می شد. دیده شدن سلول مویی در خون محیطی، تعداد گلبولهای سفید پایین و کم خونی به ترتیب شایعترین یافتههای آزمایشگاهی بودند. پان سیتوپنی (کاهش تمام رده های خونی ) فقط در 60% موارد دیده شد. 19 نفر از 21 نفر ( 5/90%) به درمان پاسخ دادند. 13 نفر پاسخ کامل ( 9/61% ) و 6 نفر، پاسخ نسبی داشتند ( 5/28% ) و 2 نفر نیز اصلا به درمان پاسخ ندادند (5/9%). همه زنان مبتلا به درمان پاسخ کامل دادند و درمان شدند.
نتیجه گیری: در صورت وجود ضعف و بیحالی، طحال بزرگ و کاهش ردههای خونی در هر بیمار با محدوده سنی 50 تا 60 سال به خصوص در مردها میبایست به فکر این بیماری بود و آن را بررسی کرد. میزان پاسخ دهی این بیماری به داروی کلادریبین، در بیماران ما بسیار عالی (5/90%) و مشابه مطالعات قبلی در دنیا است. بنابراین با تشخیص به موقع و درمان مناسب میتوان این بیماری کشنده را مهار کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
