دوره 30، شماره 11 - ( بهمن 1401 )                   جلد 30 شماره 11 صفحات 6146-6136 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.SRTTU.SSF. 2021.134


XML English Abstract Print


چکیده:   (656 مشاهده)
مقدمه: COVID19 یک سندرم حاد تنفسی است که سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. چاقی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه شیوع ابتلا به COVID-19 در دختران بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) انجام شد.
روش بررسی: 700 دانش آموز دختر 18-15 سال شهرستان نیشابور به عنوان نمونه، به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه سالم (181) و مبتلا به کرونا (519) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از آزمون­های آماری غیرپارامتریک یومن ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون دونقطه‌ای رشته‌ای و در سطح معنی‌داری 0/05p بررسی شدند.
نتایج: درگروه سالم، میانگین BMI 3/4±21/09، WHR 0/07±0/77، سن 1± 16/53سال و درگروه مبتلا به کرونا میانگین BMI 4/11±22/32، WHR 0/06±0/77، سن 0/89± 16/80سال بود. نتایج آزمون یومن ویتنی در BMI دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/001=P). چاقی شکمی در دو گروه معنادار نبود (0/469=P). بین BMI و WHR رابطه مثبت معناداری وجود داشت (0/00094 =P). با استفاده از ضریب توافقی با آزمون دو نقطه ای رشته ای رابطه معناداری بین BMI وکرونا وجود داشت (001/.(P= همچنین نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد: ضربان قلب استراحت دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/026 =(P
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد: در نوجوانان افزایش BMI و ضربان قلب استراحت، شیوع ابتلا به کرونا را افزایش می‌دهد و چاقی شکمی در ابتلا به کرونا تاثیری ندارد. لذا با توجه به تاثیر فعالیت‌های ورزشی بر کاهش وزن و ضربان قلب استراحت، ضرورت انجام این فعالیتها دردوران قرنطینه احساس می‌شود.
 
واژه‌های کلیدی: COVID19، BMI، WHR، ضربان قلب استراحت
متن کامل [PDF 1012 kb]   (336 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (801 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/1/17 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1401/11/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.