دوره 30، شماره 11 - ( بهمن 1401 )
جلد 30 شماره 11 صفحات 6146-6136 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SRTTU.SSF. 2021.134
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Atashgahian R, Kashef M. Comparison of the Prevalence of COVID-19 in Female Students based on Body Mass Index and Waist–Hip Ratio. JSSU 2023; 30 (11) :6136-6146
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5416-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5416-fa.html
آتشگاهیان راحیل، کاشف مجید. مقایسه شیوع ابتلا به کووید-19 در دانش‌آموزان دختر شهرستان نیشابور بر اساس شاخص توده بدنی و چاقی شکمی در پاییز 1399. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (11) :6136-6146
چکیده: (564 مشاهده)
مقدمه: COVID19 یک سندرم حاد تنفسی است که سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. چاقی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه شیوع ابتلا به COVID-19 در دختران بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) انجام شد.
روش بررسی: 700 دانش آموز دختر 18-15 سال شهرستان نیشابور به عنوان نمونه، به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه سالم (181) و مبتلا به کرونا (519) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری غیرپارامتریک یومن ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون دونقطه‌ای رشته‌ای و در سطح معنی‌داری 0/05≥p بررسی شدند.
نتایج: درگروه سالم، میانگین BMI 3/4±21/09، WHR 0/07±0/77، سن 1± 16/53سال و درگروه مبتلا به کرونا میانگین BMI 4/11±22/32، WHR 0/06±0/77، سن 0/89± 16/80سال بود. نتایج آزمون یومن ویتنی در BMI دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/001=P). چاقی شکمی در دو گروه معنادار نبود (0/469=P). بین BMI و WHR رابطه مثبت معناداری وجود داشت (0/00094 =P). با استفاده از ضریب توافقی با آزمون دو نقطه ای رشته ای رابطه معناداری بین BMI وکرونا وجود داشت (001/.(P= همچنین نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد: ضربان قلب استراحت دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/026 =(P
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد: در نوجوانان افزایش BMI و ضربان قلب استراحت، شیوع ابتلا به کرونا را افزایش می‌دهد و چاقی شکمی در ابتلا به کرونا تاثیری ندارد. لذا با توجه به تاثیر فعالیت‌های ورزشی بر کاهش وزن و ضربان قلب استراحت، ضرورت انجام این فعالیتها دردوران قرنطینه احساس می‌شود.
روش بررسی: 700 دانش آموز دختر 18-15 سال شهرستان نیشابور به عنوان نمونه، به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه سالم (181) و مبتلا به کرونا (519) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری غیرپارامتریک یومن ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون دونقطه‌ای رشته‌ای و در سطح معنی‌داری 0/05≥p بررسی شدند.
نتایج: درگروه سالم، میانگین BMI 3/4±21/09، WHR 0/07±0/77، سن 1± 16/53سال و درگروه مبتلا به کرونا میانگین BMI 4/11±22/32، WHR 0/06±0/77، سن 0/89± 16/80سال بود. نتایج آزمون یومن ویتنی در BMI دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/001=P). چاقی شکمی در دو گروه معنادار نبود (0/469=P). بین BMI و WHR رابطه مثبت معناداری وجود داشت (0/00094 =P). با استفاده از ضریب توافقی با آزمون دو نقطه ای رشته ای رابطه معناداری بین BMI وکرونا وجود داشت (001/.(P= همچنین نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد: ضربان قلب استراحت دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/026 =(P
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد: در نوجوانان افزایش BMI و ضربان قلب استراحت، شیوع ابتلا به کرونا را افزایش می‌دهد و چاقی شکمی در ابتلا به کرونا تاثیری ندارد. لذا با توجه به تاثیر فعالیت‌های ورزشی بر کاهش وزن و ضربان قلب استراحت، ضرورت انجام این فعالیتها دردوران قرنطینه احساس می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1400/1/17 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1401/11/15
دریافت: 1400/1/17 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1401/11/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
