مقدمه: همدلی سبب کاهش اضطراب مراحل کار دندانپزشکی شده و سبب افزایش رضایت بیمار ازخدمات ارائه شده می شود ضمناً عدم وجود نگرش مثبت دندانپزشکان نسبت به همدلی، یکی از مهمترین دغدغهها در جامعه میباشد. هدف از انجام مطالعه تعیین نگرش دانشجویان عمومی و دستیاران تخصصی دندانپزشکی نسبت به همدلی در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در سال ۱۳۹۹ بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه جمعآوری اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه همدلی جفرسون استفاده شد. اطلاعات شرکت کنندگان وارد نرمافزار کامپیوتری version 16 SPSS شده وتجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون های ANOVA و ضرایب همبستگی انجام شد.
نتایج: از مجموع ۲۵۵ نمونه و در میان عوامل مرتبط بررسی شده، سه فاکتور سن، جنس و سابقه کار بالینی بر روی معدل همدلی تاثیرگذار بود. سن با نمره همدلی ارتباط معکوس داشت (0/02 P=) و نمره همدلی کسب شده در خانمها بیشتر از آقایان بود و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (0/034=p). همچنین مشخص شدکه هر چه فرد سابقه کار بالینی بیشتری داشته باشد، نمره همدلی وی بیشتری میباشد (0/004 P=) سایر فاکتورها فاقد ارتباط معنیدار بودند (0/004 < P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد میانگین نمره کسب شده توسط دانشجویان و دستیاران تخصصی حاکی از آن باشد که آنها دارای سطوح قابل قبولی از تعهدات اخلاقی هستند. تاکید بر سیاستهای اخلاق محور جهت افزایش میزان همدلی پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1399/12/8 | پذیرش: 1400/5/12 | انتشار: 1401/3/15