مقدمه: لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خودایمن پیشرونده بافت همبند است که با درگیری چند عضو و یک سیر بالینی بسیار متغیر مشخص میشود. این مطالعه با هدف پیشبینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان مبتلا به لوپوس بر اساس استرس ادراک شده، ترس از تصویر بدنی ادراکی و تابآوری روانشناختی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی –تحلیلی بر روی 189زن مبتلا به لوپوس در بیمارستان حافظ شهر شیراز در سال 1398 انجام شد. دادهها توسط پرسشنامه کیفیت زندگی لوپوس (LupusQol)، استرس ادراک شده (14-PSS)، ترس از تصویر بدنی (BICI) و تابآوری کانرز و دیویدسون جمعآوری و با استفاده از نرمافزارversion 16 SPSS با آمار توصیفی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: میانگین سن و مدت زمان ابتلا به بیماری به ترتیب 9/47±40/37، 6/01± 9/45 سال بود. 43/79 درصد بیماران تحصیلات پایینتر از دیپلم، 86/8 درصد خانهدار و 57/7 درصد در فاز فعال بیماری بودند. میانگین نمره تابآوری 16/07 ± 67/56، کیفیت زندگی 22/68 ± 57/30، استرس 7/78 ± 25/31 و ترس از تصویر بدنی 13/96 ± 37/07 بود. متغیرهای استرس، ترس از تصویر بدنی، تابآوری، فاز بیماری، تحصیلات و شغل 52 درصد از کل تغییرپذیری کیفیت زندگی را بیان کردند.
نتیجهگیری: کیفیت زندگی زنان مبتلا به لوپوس متأثر از متغیرهای استرس، ترس از تصویر بدنی و تابآوری است. هر چقدر استرس و ترس از تصویر بدنی در زنان مبتلا به بیماری لوپوس بالا و میزان تابآوری پایین باشد، کیفیت زندگی پایین خواهد بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط دریافت: 1399/11/27 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1401/1/15