مقدمه: دیابت شیرین یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک است که با عوارض زیادی همراه است. دیابت تیپ یک، یک بیماری خودایمنی است که به علت سطوح بالای گلوکز خون در اثر کمبود تولید انسولین ایجاد میشود. این بیماری سومین بیماری شدید و مزمن دوران کودکی است و حدود 15 میلیون کودک را در سرتاسر دنیا درگیر کرده است.
روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه تحلیلی-مقطعی از نوع گذشتهنگر بود. جامعه مورد بررسی، 121 کودک 18-3 ساله مبتلا به دیابت تیپ یک، مراجعهکننده به مرکز دیابت یزد، در سالهای 1397-1396 بود. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران استخراج شد. دادهها پس از جمعآوری وارد نرمافزارversion 16 SPSS شده و با استفاده از آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین سن شرکتکنندگان در مطالعه 3/96±12/92 سال و میانگین A1c، 1/94±8/63 بوده است. نتایج مطالعه اخیر در مورد وضعیت کنترل دیابت در بیماران مورد بررسی نشان داد که به ترتیب 38/8%، 32/2% و 28/9% وضعیت کنترل دیابت نسبی، خوب و ضعیف داشته اند. همچنین طبق نتایج مطالعه، بین توزیع فراوانی وضعیت کنترل دیابت بر حسب متغیرهای: مرحله بلوغ (0/22=p)، شاخص توده بدنی(0/50=p)، سن (0/27=p)، دوز روزانه انسولین بیزال/بولوس(0/47=p)، دوز روزانه انسولین NPH/regular (0/38=p)، تعداد دفعات چک قندخون (0/09=p)، تعداد دفعات بستری در بیمارستان به دلیل کتواسیدوز دیابتی(0/53=p)، طول مدت دیابت (0/09=p) و جنسیت (260=p) تفاوت آماری معناداری یافت نشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه، میتوان نتیجهگیری کرد که هیچکدام از متغیرهای مطالعه بر روی وضعیت کنترل دیابت در کودکان 18-3 ساله مبتلا به دیابت تیپ یک، موثر نیستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
غدد و متابولیسم دریافت: 1399/11/13 | پذیرش: 1400/2/12 | انتشار: 1400/9/10