Ethics code: IR.KUMS.REC.1399.778
چکیده: (1634 مشاهده)
مقدمه: اختلال استرس پس از ضربه مجموعهای از علائم و نشانگان بالینی است که در پی مواجهه با حوادث تروماتیک زندگی ایجاد میشود، و متغیرهای روانشناختی متفاوتی را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی مواجهه درمانی طولانیمدت بر حمایت اجتماعی و شدت علائم بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی بهصورت پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه مراجعه کننده به درمانگاه روانپزشکی فارابی کرمانشاه انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. دادههای پژوهش توسط مصاحبه بالینی ساختار یافته (SCID-I)، مقیاس حمایت اجتماعی (MOS) و ویرایش پنجم فهرست اختلال استرس پس از ضربه (PCL-5) جمعآوری و با آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر با استفاده از نرمافزار SPSS version 16 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که مواجهه درمانی طولانیمدت به طور معناداری بر افزایش حمایت اجتماعی2/66=F، 0/01>P) و کاهش شدت علائم (42/19=F، 0/01>P) در نمونه پژوهشی بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه اثربخش بوده است.
نتیجهگیری: این نتایج حاکی از آن است که مواجهه درمانی طولانیمدت میتواند علائم و نشانگان بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه را تعدیل نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1399/10/23 | پذیرش: 1400/2/12 | انتشار: 1400/6/10