دوره 28، شماره 11 - ( بهمن 1399 )
جلد 28 شماره 11 صفحات 3225-3215 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khayampour N, Peeri M, Azarbayjani M A, Delfan M. Effects of High Intensity Interval Training on the Gene Expression of PGC1-Α, CS and P-53 in the Cardiomyocyte of Male Obese Rats in Type 2 Diabetes. JSSU 2021; 28 (11) :3215-3225
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5168-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5168-fa.html
خیام پور نادیا، پیری مقصود، آذربایجانی محمد‌‌علی، دلفان مریم. تاثیر4 هفته تمرین‌تناوبی شدید بر بیان ژن‌های PGC-1α، CS وP-53 در کاردیومیوسیت موشهای چاق صحرائی نرمبتلا به دیابت نوع 2. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (11) :3215-3225
چکیده: (1887 مشاهده)
مقدمه: تمرینات ورزشی با شدت متفاوت، با تنظیم بیان ژن‌های دخیل در زایش میتوکندری میوکارد بیماران دیابتی، متابولیسم را در سطح سلولی تنظیم میکند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر4 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن‌های PGC-1α، CS وp-53 در کاردیومیوسیت موشهای چاق صحرائی نر مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تجربی است. 18 سر موش چاق صحرائی نر دیابتی به سه گروه 6 تایی تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید (HIIT)، کنترل دیابتی (DC)، کنترل سالم(NC). القاء دیابت به همه گروهها به‌جز گروه کنترل سالم توسط تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) انجام شد. پس از بیهوشی سرم خون به‌طور مستقیم از بطن چپ آن‌ها دریافت و بلافاصله بطن چپ آن‌ها استخراج شد. گلوکز پلاسما توسط روش گلوکز اکسیداز اندازهگیری شد. جهت تعیین بیان ژن‌های PGC- 1α،CS وP-53 از روش PCRReal time- و مقایسه گروهها توسط آزمون آنوای یک‌طرفه با استفاده از نرم‌افزار Graph Pad Prism نسخه 8 در سطح آلفای 0/05 استفاده شد.
نتایج: افزایش بیان ژنPGC-1α در گروه HIIT نسبت بهگروههایDC و NC به‌ترتیب (0/0001P=) و (0/001P=) معنادار بود. افزایش بیان ژنCS در گروه HIIT نسبت بهگروههای DC(0/0001P=) و NC (009/0P=) معنادار بود. کاهش بیان ژنP- 53 در گروه HIIT نسبت بهگروههایDC وNC به‌ترتیب (0/0001P=) و (0/001P=) تفاوت معنادار داشتند. وزن و گلوکز در گروه HIIT کاهش معنادار داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد با افزایش ژن‌هایPGC-1α،CS و با کاهش در بیان ژن P-53 در کاردیومیوسیت موشهای چاق دیابتی، متابولیسم انرژی که در بیماران دیابتی بر اثر نقص میتوکندری آسیب می‌بیند را بهبود بخشد و احتمالاً میتواند کاردیومیوپاتی دیابتی را بهبود بخشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تجربی است. 18 سر موش چاق صحرائی نر دیابتی به سه گروه 6 تایی تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید (HIIT)، کنترل دیابتی (DC)، کنترل سالم(NC). القاء دیابت به همه گروهها به‌جز گروه کنترل سالم توسط تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) انجام شد. پس از بیهوشی سرم خون به‌طور مستقیم از بطن چپ آن‌ها دریافت و بلافاصله بطن چپ آن‌ها استخراج شد. گلوکز پلاسما توسط روش گلوکز اکسیداز اندازهگیری شد. جهت تعیین بیان ژن‌های PGC- 1α،CS وP-53 از روش PCRReal time- و مقایسه گروهها توسط آزمون آنوای یک‌طرفه با استفاده از نرم‌افزار Graph Pad Prism نسخه 8 در سطح آلفای 0/05 استفاده شد.
نتایج: افزایش بیان ژنPGC-1α در گروه HIIT نسبت بهگروههایDC و NC به‌ترتیب (0/0001P=) و (0/001P=) معنادار بود. افزایش بیان ژنCS در گروه HIIT نسبت بهگروههای DC(0/0001P=) و NC (009/0P=) معنادار بود. کاهش بیان ژنP- 53 در گروه HIIT نسبت بهگروههایDC وNC به‌ترتیب (0/0001P=) و (0/001P=) تفاوت معنادار داشتند. وزن و گلوکز در گروه HIIT کاهش معنادار داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد با افزایش ژن‌هایPGC-1α،CS و با کاهش در بیان ژن P-53 در کاردیومیوسیت موشهای چاق دیابتی، متابولیسم انرژی که در بیماران دیابتی بر اثر نقص میتوکندری آسیب می‌بیند را بهبود بخشد و احتمالاً میتواند کاردیومیوپاتی دیابتی را بهبود بخشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1399/7/13 | انتشار: 1399/11/10
دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1399/7/13 | انتشار: 1399/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
