دوره 28، شماره 12 - ( اسفند 1399 )
جلد 28 شماره 12 صفحات 3325-3313 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1610 مشاهده)
مقدمه: عضلات ناحیه مرکزی تنه قبل از حرکات اندام فوقانی و تحتانی فعال میشوند. شواهد موجود نشان میدهند کاهش ثبات در ناحیه مرکزی بدن زمینهساز آسیب ثانویه است و تمرینات مناسب ممکن است ریسک آسیب مجدد را کاهش دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل پویا، عملکرد و قدرت در ورزشکاران پس از بازسازی لیگامنت صلیبی قدامی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است. 26 ورزشکار با سابقه بازسازی لیگامان صلیبی قدامی بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس گروه تجربی تمرینات ثبات مرکزی را بهمدت هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل به تمرینات روزانه خود پرداختند. تعادل پویا، قدرت و عملکرد با استفاده از آزمون وای، دینامومتر دستی و آزمونهای هاپ اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از نرم افزارversion 16 SPSS تحلیل شد. از آزمون تی مستقل جهت مقایسه مشخصات دموگرافیک و از مدل ترکیبی تحلیل واریانس با اندازههای تکراری برای مقایسه میانگینهای دو گروه استفاده شد (0/05 P≤).
نتایج: نتایج پژوهش حاضر بهبود معنیداری در تعادل پویا(0/000 P=، 143/92F=)، جهش تک پا (0/000P= ، 68/25F=)، جهش سه گانه متقاطع (0/001P=، 14/02F=)، قدرت فلکسورها (0/000P=، 50/21F=) و قدرت اکستنسورهای زانو (0/000P=، 54/72F=) در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی نشان داد.
نتیجهگیری: بنابر نتایج تحقیق حاضر به متخصصان و مربیانی که در بازتوانی ورزشکاران نقش دارند، پیشنهاد میشود در مراحل توانبخشی آسیبهای زانو، از تمرینات سودمند و جامع ثبات مرکزی استفاده کنند.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است. 26 ورزشکار با سابقه بازسازی لیگامان صلیبی قدامی بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس گروه تجربی تمرینات ثبات مرکزی را بهمدت هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل به تمرینات روزانه خود پرداختند. تعادل پویا، قدرت و عملکرد با استفاده از آزمون وای، دینامومتر دستی و آزمونهای هاپ اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از نرم افزارversion 16 SPSS تحلیل شد. از آزمون تی مستقل جهت مقایسه مشخصات دموگرافیک و از مدل ترکیبی تحلیل واریانس با اندازههای تکراری برای مقایسه میانگینهای دو گروه استفاده شد (0/05 P≤).
نتایج: نتایج پژوهش حاضر بهبود معنیداری در تعادل پویا(0/000 P=، 143/92F=)، جهش تک پا (0/000P= ، 68/25F=)، جهش سه گانه متقاطع (0/001P=، 14/02F=)، قدرت فلکسورها (0/000P=، 50/21F=) و قدرت اکستنسورهای زانو (0/000P=، 54/72F=) در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی نشان داد.
نتیجهگیری: بنابر نتایج تحقیق حاضر به متخصصان و مربیانی که در بازتوانی ورزشکاران نقش دارند، پیشنهاد میشود در مراحل توانبخشی آسیبهای زانو، از تمرینات سودمند و جامع ثبات مرکزی استفاده کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |