دوره 28، شماره 3 - ( خرداد 1399 )
جلد 28 شماره 3 صفحات 2501-2490 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2318 مشاهده)
مقدمه: شواهد حاکی از افزایش استرس اکسیداتیو و بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام حاصل از فعالیت ورزشی منظم در بافت قلب بیماران دیابتی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی فزاینده بر سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام بافت قلب موش_های دیابتی می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر نژاد ویستار (با سن 10 هفته و وزن 8/11±256 گرم) به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. برنامه تمرینی به‌مدت 8 هفته تمرین استقامتی فزاینده انجام دادند. 48 ساعت پس از اتمام پروتکل سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون_پراکسیداز) و وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام بافت قلبی موش‌ها اندازه‌گیری شد. جهت مقایسه‌های بین گروهی از نرم‌افزارversion 25 SPSS آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و جهت بررسی ارتباط بین شاخص‌ها از آزمون پیرسون استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان‌دهنده تفاوت در وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام، کاتالاز و گلوتاتیون (0/001P=) معنی‌دار و در گلوتاتیون پراکسیداز (0/240P=) معنی‌دار نبود. و آزمون تعقیبی افزایش معنی‌داری در وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام و کاتالاز (تمرین سالم، کنترل سالم و تمرین دیابتی نسبت به کنترل دیابتی)؛ گلوتاتیون (تمرین سالم (0/001P=) و کنترل سالم (0/049P=) نسبت به کنترل دیابتی)؛ (تمرین سالم (0/003P=) نسبت به تمرین دیابتی) نشان داد. در نهایت برخی ارتباطات بین آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام معنی‌دار بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به‌نظر می‌رسد تمرین استقامتی فزاینده موجب افزایش سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام شده و در نتیجه موجب کاهش استرس اکسیداتیو بافت قلبی موش‌های دیابتی می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر نژاد ویستار (با سن 10 هفته و وزن 8/11±256 گرم) به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. برنامه تمرینی به‌مدت 8 هفته تمرین استقامتی فزاینده انجام دادند. 48 ساعت پس از اتمام پروتکل سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون_پراکسیداز) و وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام بافت قلبی موش‌ها اندازه‌گیری شد. جهت مقایسه‌های بین گروهی از نرم‌افزارversion 25 SPSS آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و جهت بررسی ارتباط بین شاخص‌ها از آزمون پیرسون استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان‌دهنده تفاوت در وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام، کاتالاز و گلوتاتیون (0/001P=) معنی‌دار و در گلوتاتیون پراکسیداز (0/240P=) معنی‌دار نبود. و آزمون تعقیبی افزایش معنی‌داری در وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام و کاتالاز (تمرین سالم، کنترل سالم و تمرین دیابتی نسبت به کنترل دیابتی)؛ گلوتاتیون (تمرین سالم (0/001P=) و کنترل سالم (0/049P=) نسبت به کنترل دیابتی)؛ (تمرین سالم (0/003P=) نسبت به تمرین دیابتی) نشان داد. در نهایت برخی ارتباطات بین آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام معنی‌دار بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به‌نظر می‌رسد تمرین استقامتی فزاینده موجب افزایش سطوح آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی تام شده و در نتیجه موجب کاهش استرس اکسیداتیو بافت قلبی موش‌های دیابتی می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1398/11/22 | پذیرش: 1399/4/23 | انتشار: 1399/4/23
دریافت: 1398/11/22 | پذیرش: 1399/4/23 | انتشار: 1399/4/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |