مقدمه: اندازهگیری متغیرهای فشار کف پایی را میتوان برای ارزیابی بارهایی که بدن انسان در فعالیتهای عادی مانند پیادهروی یا وضعیتهای پرتحرکتر مانند ورزش انجام میشود، مورد استفاده قرار داد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه متغیرهای فشار کفپایی در افراد نابینا و سالم با چشمان باز و بسته طی راهرفتن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی و آزمایشگاهی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود. نمونه آماری شامل13 مرد نابینا با میانگین سنی 3/28±29/05 سال و 17 مرد سالم با میانگین سن 1/31±24/22 سال انتخاب و بهطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرهای فشار کفپایی طی مرحله راهرفتن از دستگاه فوتاسکن RS Scan ساخت کشور بلژیک استفاده شد. دادههای متغیرهای فشار کفپایی با فرکانس نمونهبرداری 300 هرتز ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تی زوجی برای مقایسه میانگینهای درون گروهی و از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگینهای بین گروهی با استفاده از نرمافزار آماریversion 16 SPSS استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد نیروی عمودی عکسالعمل زمین در مرحله برخورد پاشنه با زمین در افراد نابینا در مقایسه با افراد سالم چشم بسته طی راه رفتن 45/89 درصد دیرتر به اوج میرسد (0/023>p). نیروی عمودی در افراد نابینا در مقایسه با افراد سالم چشم بسته 38/97 درصد دیرتر به اوج میانه اتکا میرسد (0/013>p). اوج نرخ بارگذاری عمودی در افراد نابینا در مقایسه با افراد سالم با چشمان بسته در طی مرحله راه رفتن 41/65 درصد کمتر بود (0/003>p).
نتیجهگیری: افراد نابینا مادرزادی در مقایسه با افراد سالم با چشمان بسته زمان اتکای کمتری دارا بودند، بهنظر میرسد کاهش زمان اتکا در راه رفتن مربوط به تقویت سایر حواس باشد که نیاز به تحقیقات بیشتر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی دریافت: 1398/10/16 | پذیرش: 1399/8/10 | انتشار: 1399/8/10