دوره 28، شماره 2 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 28 شماره 2 صفحات 2372-2363 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2108 مشاهده)
مقدمه: بوی بد‌دهان بوی نامطبوعی است که در هنگام صحبت کردن یا تنفس احساس می‌شود. دندانپزشکان به‌عنوان اولین افراد مورد سوال در این زمینه نقش به‌سزایی در تشخیص، درمان و در صورت نیاز ارجاع بیمار دارند. در این مطالعه میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهریزد از علل بوی بد‌دهان و روش های درمان آن در سال 1397بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی،126 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر یزد به‌طور تصادفی انتخاب و پرسش‌نامه‌ای شامل بخش‌های اطلاعات دموگرافیک (12 سوال)، سوالات مربوط به علل (12 سوال)، روش‌های تشخیص (5 سوال) و روش‌های درمان بوی بد‌دهان (3سوال) را تکمیل نمودند. سپس داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارversion 23 SPSS و آزمون‌های Students' t-test و ANOVA و Chi-square قرار گرفتند.
نتایج: میانگین نمره کلی آگاهی شرکت‌کنندگان 3/29±13/23 بود. میانگین نمره آگاهی در بعد علل 2/36±7/50، در بعد روش‌های تشخیصی 1/39±3/27، و در بعد درمان‌های بوی بد‌دهان 0/74±2/27 بود. 2/4 % از شرکت کنندگان سطح آگاهی ضعیف، 42/9 % سطح آگاهی متوسط و 54/8 % سطح آگاهی خوب داشتند. رابطه معنا‌دار و معکوسی بین نمره آگاهی افراد با سن و مدت اشتغال به حرفه دندانپزشکی (0/006p =) مشاهده شد. افراد شاغل در مراکز دولتی میانگین نمره آگاهی بالاتری داشتند (0/004 p =).
نتیجه‌گیری: شرکت کنندگان در این پژوهش از سطح دانش و آگاهی خوبی در این مورد برخوردار بودند اما از آنجایی که دندانپزشکان مسن‌تر با سابقه کاری بیشتر آگاهی کمتری نسبت به دندانپزشکان جوان‌تر داشتند لذا برگزاری دوره‌های باز‌آموزی جهت ارتقای سطح آگاهی این افراد توصیه می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی،126 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر یزد به‌طور تصادفی انتخاب و پرسش‌نامه‌ای شامل بخش‌های اطلاعات دموگرافیک (12 سوال)، سوالات مربوط به علل (12 سوال)، روش‌های تشخیص (5 سوال) و روش‌های درمان بوی بد‌دهان (3سوال) را تکمیل نمودند. سپس داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارversion 23 SPSS و آزمون‌های Students' t-test و ANOVA و Chi-square قرار گرفتند.
نتایج: میانگین نمره کلی آگاهی شرکت‌کنندگان 3/29±13/23 بود. میانگین نمره آگاهی در بعد علل 2/36±7/50، در بعد روش‌های تشخیصی 1/39±3/27، و در بعد درمان‌های بوی بد‌دهان 0/74±2/27 بود. 2/4 % از شرکت کنندگان سطح آگاهی ضعیف، 42/9 % سطح آگاهی متوسط و 54/8 % سطح آگاهی خوب داشتند. رابطه معنا‌دار و معکوسی بین نمره آگاهی افراد با سن و مدت اشتغال به حرفه دندانپزشکی (0/006p =) مشاهده شد. افراد شاغل در مراکز دولتی میانگین نمره آگاهی بالاتری داشتند (0/004 p =).
نتیجه‌گیری: شرکت کنندگان در این پژوهش از سطح دانش و آگاهی خوبی در این مورد برخوردار بودند اما از آنجایی که دندانپزشکان مسن‌تر با سابقه کاری بیشتر آگاهی کمتری نسبت به دندانپزشکان جوان‌تر داشتند لذا برگزاری دوره‌های باز‌آموزی جهت ارتقای سطح آگاهی این افراد توصیه می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |