دوره 29، شماره 3 - ( خرداد 1400 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 3565-3556 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1221 مشاهده)
مقدمه: اشریشیاکلی از عوامل اصلی ایجاد کننده عفونت ادراری می‌باشد. این باکتری برای ایجاد عفونت در دستگاه ادراری به چندین ویرولانس فاکتور ازجمله ادهزین، توکسینها و فیمبریه احتیاج دارد. در مطالعه حاضر، فراوانی چندین ویرولانس فاکتور انتخابی fimH، papC، aer را در ایزوله‌های اشریشیاکلی جدا شده از ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری یزد بررسی کردیم.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال 95-94، 146 ایزوله اشریشیاکلی جدا شده از ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری یزد جمع‌آوری و به وسیله روشهای فنوتیپی و ژنوتیپی تایید هویت گردید. فراوانی ژن‌های fimH، papC، aerرا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به‌روش PCR بررسی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزولهها را به روش دیسک دیفیوژن تعیین کردیم.
نتایج: در مطالعه حاضر، فراوانی ژن‌های ویرولانس انتخابی (87%) fimH، (85/6%) aer، (9/6%) papC بود. از بین 146 ایزوله اشریشیاکلی، (57/2%) ایزولهها به کوتریماکسازول، 54/8% به نالیدیکسیک اسید، 45/9% به سفازولین، 40/4% به سفکسیم، 42/5% به سفالوتین، 41/8% به سفالکسین، 31/5% به نوروفلوکساسین، 30/1% به آفلوکساسین، 28/3% به سیپروفلوکساسین، 24% به جنتامایسین، 19/9% به آمیکاسین، 1/4% به نیتروفورانتوئین، 1/4% به فسفومایسین مقاوم بودند. بیشترین مقاومت به کوتریماکسازول وکمترین مقاومت به نیتروفورانتوئین و فسفومایسین مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه درصد فراوانی ژن fimHبالاتر از ژن‌های دیگر مورد مطالعه بود. هم‌چنین بر اساس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نیتروفورانتوئین و فسفومایسین داروهای مناسبی جهت درمان بیماران در منطقه ما می‌باشند.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال 95-94، 146 ایزوله اشریشیاکلی جدا شده از ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری یزد جمع‌آوری و به وسیله روشهای فنوتیپی و ژنوتیپی تایید هویت گردید. فراوانی ژن‌های fimH، papC، aerرا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به‌روش PCR بررسی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزولهها را به روش دیسک دیفیوژن تعیین کردیم.
نتایج: در مطالعه حاضر، فراوانی ژن‌های ویرولانس انتخابی (87%) fimH، (85/6%) aer، (9/6%) papC بود. از بین 146 ایزوله اشریشیاکلی، (57/2%) ایزولهها به کوتریماکسازول، 54/8% به نالیدیکسیک اسید، 45/9% به سفازولین، 40/4% به سفکسیم، 42/5% به سفالوتین، 41/8% به سفالکسین، 31/5% به نوروفلوکساسین، 30/1% به آفلوکساسین، 28/3% به سیپروفلوکساسین، 24% به جنتامایسین، 19/9% به آمیکاسین، 1/4% به نیتروفورانتوئین، 1/4% به فسفومایسین مقاوم بودند. بیشترین مقاومت به کوتریماکسازول وکمترین مقاومت به نیتروفورانتوئین و فسفومایسین مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه درصد فراوانی ژن fimHبالاتر از ژن‌های دیگر مورد مطالعه بود. هم‌چنین بر اساس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نیتروفورانتوئین و فسفومایسین داروهای مناسبی جهت درمان بیماران در منطقه ما می‌باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
دریافت: 1398/5/8 | پذیرش: 1398/5/19 | انتشار: 1400/3/10
دریافت: 1398/5/8 | پذیرش: 1398/5/19 | انتشار: 1400/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |