دوره 29، شماره 1 - ( فروردین 1400 )
جلد 29 شماره 1 صفحات 3437-3420 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1946 مشاهده)
مقدمه: گرمادرمانی یکی از روشهای غیرتهاجمی درمان بیماری سرطان است. در این روش، گرما را به شیوههای مختلفی می‌توان ایجاد کرد که یکی از آن‌ها تزریق نانوذرات مغناطیسی به شکل محلول به محل تومور و قرار دادن آن در میدان مغناطیسی میباشد.
روش بررسی: نوع مطالعه حاضر تحلیلی است و در این پژوهش به‌‌کمک روشهای محاسباتی، مدل‌سازی انجام و از دادههای حاصل از آزمایشات تجربی به‌عنوان شرط مرزی استفاده شد. مساله با هندسه‌ای متشکل از لایه‌های مختلف پوست، بافت مجاور، تومور و محل تزریق و با فرض متقارن محوری حل شد. تاثیر ایجاد تغییر در محل تزریق، انجام دو تزریق با حجم کمتر و مقایسه با یک تزریق با حجم زیاد و در نهایت بررسی تاثیر دمای محلول تزریق شده در توزیع دمای بافت‌ها بررسی شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تزریق حجم کمتری محلول اما در چند محل می‌تواند بسیار موثّرتر باشد و حجم بیشتری از تومور را به دمای بالای 42 درجه سانتی‌گراد یعنی دمای مورد نظر در هایپرترمیا برای از بین بردن سلولهای سرطانی برساند. نتایج تزریق با دمای 37 درجه سانتی‌گراد یعنی هم‌دما با بافت مجاور از تزریق در دمای محیط موثرتّر بود و در زمان کمتری به‌دمای مطلوب رسید.
نتیجه‌گیری: با توجه به نوآوری این تحقیق در منظور نمودن دادههای حاصل از آزمایشات تجربی روی محلول حاوی نانوذرات کبالت فریت پوشش داده شده با پلی‌اتیلن‌گلیکول به‌عنوان شرایط مرزی مساله در مدل‌سازی، این مطالعه در پیشبینی دقیق‌‌تر شرایط کلینیکی گرما درمانی قدم موثری محسوب می‌شود.
روش بررسی: نوع مطالعه حاضر تحلیلی است و در این پژوهش به‌‌کمک روشهای محاسباتی، مدل‌سازی انجام و از دادههای حاصل از آزمایشات تجربی به‌عنوان شرط مرزی استفاده شد. مساله با هندسه‌ای متشکل از لایه‌های مختلف پوست، بافت مجاور، تومور و محل تزریق و با فرض متقارن محوری حل شد. تاثیر ایجاد تغییر در محل تزریق، انجام دو تزریق با حجم کمتر و مقایسه با یک تزریق با حجم زیاد و در نهایت بررسی تاثیر دمای محلول تزریق شده در توزیع دمای بافت‌ها بررسی شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تزریق حجم کمتری محلول اما در چند محل می‌تواند بسیار موثّرتر باشد و حجم بیشتری از تومور را به دمای بالای 42 درجه سانتی‌گراد یعنی دمای مورد نظر در هایپرترمیا برای از بین بردن سلولهای سرطانی برساند. نتایج تزریق با دمای 37 درجه سانتی‌گراد یعنی هم‌دما با بافت مجاور از تزریق در دمای محیط موثرتّر بود و در زمان کمتری به‌دمای مطلوب رسید.
نتیجه‌گیری: با توجه به نوآوری این تحقیق در منظور نمودن دادههای حاصل از آزمایشات تجربی روی محلول حاوی نانوذرات کبالت فریت پوشش داده شده با پلی‌اتیلن‌گلیکول به‌عنوان شرایط مرزی مساله در مدل‌سازی، این مطالعه در پیشبینی دقیق‌‌تر شرایط کلینیکی گرما درمانی قدم موثری محسوب می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |