دوره 27، شماره 5 - ( مرداد 1398 )
جلد 27 شماره 5 صفحات 1539-1528 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranjbar N, Marandi S M, Namayandeh M, Mirhosseini S J, Ghanbery M. The effect of eight weeks of combined training on the serum macrophages phenotype of cardiac patients after coronary bypass surgery. JSSU 2019; 27 (5) :1528-1539
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4813-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4813-fa.html
رنجبر نجمه، مرندی سید محمد، نماینده مهدیه السادات، میرحسینی سیدجلیل، قنبری مهدیه. تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر فنوتیپ ماکروفاژهای سرمی بیماران قلبی پس از جراحی بایپس شریان کرونری. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1398; 27 (5) :1528-1539
چکیده: (2837 مشاهده)
مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی از جمله آترواسکلروز، در مقیاس ملکولی زمینها التهابی دارد. در سیستم ایمنی فـاکتورهـای مختلفی موجب فعال‌سازیماکروفاژها مـی‌شـوند کـه نهایتـاً موجـب ایجـاد فعالیـت‌هـای مختلـف ماکروفاژی در شـرایط التهـابی و غیـر‌التهـابی مـی‌شـود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر فنوتیپ ماکروفاژهای سرمی بیماران قلبی پس از عمل بایپس شریان کرونری بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در مرکز بازتوانی قلب بیمارستان افشار یزد انجام شد. 20 بیمار مرد پس از جراحی بایپس شریان کرونریبه دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی تقسیم شدند. ظرفیت عملکردی، شاخص توده بدنی، قدرت عضلانی و نسبت کمر به لگن داوطلبین قبل از برنامه تمرینی برآورد شد. برنامه ترکیبی شامل تمرین هوازی و مقاومتی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته بود. تمرینات هوازی به مدت 20-15 دقیقه و با شدت 80-50 درصد ضربان قلب حداکثر و برنامه تمرین مقاومتی شامل سه حرکت اندام فوقانی و دو حرکت اندام تحتانی با سه ست و 10 تکرار بود. نمونه‌های خونی قبل و پس از هشت هفته اخذ و مقادیر فنوتیپ ماکروفاژها با روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌های آماری با استفاده از آزمون تی‌مستقل و زوجی با نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: تمرین ترکیبی منجر به کاهش معنادار ماکروفاژ M1 (05/0P<) و افزایش معنادار ماکروفاژ M2 (05/0P<)گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بر سودمندی این پروتکل تمرینی به‌عنوان ابزاری جهت کاهش التهاب و کاهش مرگ و میر تأکید دارد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در مرکز بازتوانی قلب بیمارستان افشار یزد انجام شد. 20 بیمار مرد پس از جراحی بایپس شریان کرونریبه دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی تقسیم شدند. ظرفیت عملکردی، شاخص توده بدنی، قدرت عضلانی و نسبت کمر به لگن داوطلبین قبل از برنامه تمرینی برآورد شد. برنامه ترکیبی شامل تمرین هوازی و مقاومتی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته بود. تمرینات هوازی به مدت 20-15 دقیقه و با شدت 80-50 درصد ضربان قلب حداکثر و برنامه تمرین مقاومتی شامل سه حرکت اندام فوقانی و دو حرکت اندام تحتانی با سه ست و 10 تکرار بود. نمونه‌های خونی قبل و پس از هشت هفته اخذ و مقادیر فنوتیپ ماکروفاژها با روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌های آماری با استفاده از آزمون تی‌مستقل و زوجی با نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: تمرین ترکیبی منجر به کاهش معنادار ماکروفاژ M1 (05/0P<) و افزایش معنادار ماکروفاژ M2 (05/0P<)گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بر سودمندی این پروتکل تمرینی به‌عنوان ابزاری جهت کاهش التهاب و کاهش مرگ و میر تأکید دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1397/11/12 | پذیرش: 1398/7/17 | انتشار: 1398/7/17
دریافت: 1397/11/12 | پذیرش: 1398/7/17 | انتشار: 1398/7/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
