دوره 27، شماره 6 - ( شهریور 1398 )                   جلد 27 شماره 6 صفحات 1667-1656 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (3446 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع 2 دارای عوارض متعددی مثل بیماری های قلبی عروقی بوده, که با افزایش بیومارکرهای التهابی همراه می باشد. تحقیقات نشان داده است که فعالیت بدنی موجب کاهش فاکتورهای التهابی و بهبود بیماری های قلبی عروقی می شود. هدف این تحقیق بررسی اثر ورزش مقاومتی  بر برخی از فاکتورهای التهابی و ضد‌التهابی  بافت قلب موش های مبتلا به دیابت نوع دو بود.
روش بررسی: در این پژوهش، تعداد 18 سر موش صحرایی (رت) نر انتخاب شدند و با داروی نیکوتین‌آمید و استرپتوزوسین (stz) دیابتی شده وسپس به طور تصادفی به دو گروه 9 تایی کنترل و تمرین تقسیم شدند. رت‌های گروه تمرین به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته، برنامه تمرین مقاومتی  با استفاده از نردبان و وزنه را اجرا کردند. اندازه گیری بیان ژن  TNF-α و IL10  در بافت قلب با استفاده از کیت تک مرحله ایOne Step SYBR TAKARA تعیین شد . برای مقایسه تفاوت میانگین متغیرها بین گروه های تمرین و کنترل از آزمون t مستقل و برای تعیین اثر القای دیابت بر متغیرها از t همبسته و به منظور تعیین رابطه بین متغیرها از روش هم بستگی پیرسون و ضریب هم بستگی تفکیکی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 تحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد, شاخص مقاومت انسولین در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش داشت. ضمنا در همین گروه بیان ژن TNF-α کاهش و IL10 افزایش معناداری را نشان داد (05/0 p<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می دهد تمرین مقاومتی ممکن است در تعدیل فاکتورهای التهابی TNF-α و IL10بافت قلب موش های دیابتی نوع 2 مؤثر باشد.


 
متن کامل [PDF 1052 kb]   (2371 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1397/1/23 | پذیرش: 1397/5/13 | انتشار: 1398/7/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.