دوره 26، شماره 9 - ( آذر 1397 )
جلد 26 شماره 9 صفحات 795-784 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
abdi. G N, Astani A, zare M H. Optimization of condition for Cerium Oxide Nanoparticles dispersion as radioprotective agent in deionized water. JSSU 2018; 26 (9) :784-795
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4396-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4396-fa.html
عبدی قوشبلاغ نورالدین، آستانی اکرم، زارع محمدحسین. بهینه‌سازی توزیع نانوذرات سریم اکساید به عنوان حفاظت کننده پرتویی در محیط آبی دیونیزه. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1397; 26 (9) :784-795
چکیده: (2905 مشاهده)
مقدمه : نانوذرات سریم اکساید (CONPs) به عنوان ماده حفاظت‌کننده پرتویی در برابر پرتوهای یونیزان، کاتالیزور و لایه عایق بر روی سلیکون کاربرد دارند. هدف از این مطالعه بهبود توزیع نانوذرات سریم اکساید در محیط آبی دیونیزه با استفاده از سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) می‌باشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی- توصیفی است. ابعاد، تصاویر و ترکیب شیمیایی نانوسریا با استفاده از میکرسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به دست آمد. طیف جذبی فرابنفش- مرئی سوسپانسیون نانوسریا در حضور مواد فعال سطحی سدیم دودسیل سولفات و تویین 20 خوانش و طول موج ماکزیمم جذب تعیین شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا با درصدهای وزنی متفاوت از سدیم‌دو‌‌دسیل‌سولفات با استفاده از منحنی استاندارد تعیین شد.
نتایج: مطابق تصاویر میکروسکوپ الکترونی گرفته شده در این مطالعه، شکل نانوسریا کروی بود که متشکل از سریم با درصد وزنی 9/97 و اکسید با درصد وزنی 1/2 بود. ابعاد نانوذرات 3/29 نانومتر تعیین شد. بیش‌ترین جذب UV/VIS نانوسریا در طول موج 318 نانومتر ثبت شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا با wt45/0% از SDS افزایش معنی‌داری نسبت به حضور wt05/0%، wt15/0% و wt25/0% از SDS داشت (001/0P-Value˂). افزایش 5 ساعتی زمان سونیکاسیون، میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا را نسبت به طور معنی‌دار افزایش داد
نتیجه‌گیری: برای افزایش پایداری توزیع نانو سریا می‌توان از سورفکتانت آنیونی SDS با درصد وزنی بهینه 45/0 استفاده کرد. هم چنین افزایش زمان سونیکاسیون به مدت 5 ساعت می‌تواند جایگزین بهتری نسبت به افزایش درصد وزنی سورفکتانت آنیونی SDS برای دستیابی به توزیع پایدار باشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی- توصیفی است. ابعاد، تصاویر و ترکیب شیمیایی نانوسریا با استفاده از میکرسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به دست آمد. طیف جذبی فرابنفش- مرئی سوسپانسیون نانوسریا در حضور مواد فعال سطحی سدیم دودسیل سولفات و تویین 20 خوانش و طول موج ماکزیمم جذب تعیین شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا با درصدهای وزنی متفاوت از سدیم‌دو‌‌دسیل‌سولفات با استفاده از منحنی استاندارد تعیین شد.
نتایج: مطابق تصاویر میکروسکوپ الکترونی گرفته شده در این مطالعه، شکل نانوسریا کروی بود که متشکل از سریم با درصد وزنی 9/97 و اکسید با درصد وزنی 1/2 بود. ابعاد نانوذرات 3/29 نانومتر تعیین شد. بیش‌ترین جذب UV/VIS نانوسریا در طول موج 318 نانومتر ثبت شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا با wt45/0% از SDS افزایش معنی‌داری نسبت به حضور wt05/0%، wt15/0% و wt25/0% از SDS داشت (001/0P-Value˂). افزایش 5 ساعتی زمان سونیکاسیون، میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا را نسبت به طور معنی‌دار افزایش داد
نتیجه‌گیری: برای افزایش پایداری توزیع نانو سریا می‌توان از سورفکتانت آنیونی SDS با درصد وزنی بهینه 45/0 استفاده کرد. هم چنین افزایش زمان سونیکاسیون به مدت 5 ساعت می‌تواند جایگزین بهتری نسبت به افزایش درصد وزنی سورفکتانت آنیونی SDS برای دستیابی به توزیع پایدار باشد.
واژه‌های کلیدی: نانوذرات سریم اکساید (CONPs)، سدیم دودسیل سولفات (SDS)، میکرسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف جذبی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
دریافت: 1396/8/24 | پذیرش: 1396/10/30 | انتشار: 1397/12/11
دریافت: 1396/8/24 | پذیرش: 1396/10/30 | انتشار: 1397/12/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
