دوره 25، شماره 11 - ( بهمن 1396 )
جلد 25 شماره 11 صفحات 920-907 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3619 مشاهده)
مقدمه: بیماری آلزایمر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های نورودژنراتیو مغز است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر لوواستاتین و اسیدفولیک بر تخریب دو طرفه هسته قاعده‌ای مگنوسلولاریس موشهای صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه هفت‌تائی تقسیم شدند: گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب Nucleus Basalis Magnocellularis (NBM)(تخریب دو طرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی 5/. میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (mg/kg 1)، گروه تخریب تحت تیمار با اسیدفولیک (mg/kg 5)، گروه تداخل لوواستاتین- اسیدفولیک، گروه 5٪Dimethyl sulfoxide (DMSO) (تخریب NBM + DMSO 5%)، گروه سالین (تخریب NBM+ سالین). در آزمون‌های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطای حافظه کارکردی، خطای حافظه مرجع و زمان سپری شده در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
نتایج: آنالیز آماری یافته‌ها نشان داد که تفاوت معنیداری بین گروه کنترل و گروه تخریب در پارامترهای خطای حافظه مرجع، کارکردی و زمان سپری شده وجود دارد (001/0˂P). تجویز توام لوواستاتین و اسیدفولیک منجر به کاهش خطای حافظه مرجع، کارکردی و مدت زمان سپری شده در دستگاه ماز شعاعی هشت بازوئی در مقایسه با گروه تخریب گردید (05/0 ˂P).
نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده تجویز توام اسیدفولیک – لوواستاتین اثر مثبتی بر حافظه فضایی موشهای آلزایمری القاء نمود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه هفت‌تائی تقسیم شدند: گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب Nucleus Basalis Magnocellularis (NBM)(تخریب دو طرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی 5/. میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (mg/kg 1)، گروه تخریب تحت تیمار با اسیدفولیک (mg/kg 5)، گروه تداخل لوواستاتین- اسیدفولیک، گروه 5٪Dimethyl sulfoxide (DMSO) (تخریب NBM + DMSO 5%)، گروه سالین (تخریب NBM+ سالین). در آزمون‌های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطای حافظه کارکردی، خطای حافظه مرجع و زمان سپری شده در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
نتایج: آنالیز آماری یافته‌ها نشان داد که تفاوت معنیداری بین گروه کنترل و گروه تخریب در پارامترهای خطای حافظه مرجع، کارکردی و زمان سپری شده وجود دارد (001/0˂P). تجویز توام لوواستاتین و اسیدفولیک منجر به کاهش خطای حافظه مرجع، کارکردی و مدت زمان سپری شده در دستگاه ماز شعاعی هشت بازوئی در مقایسه با گروه تخریب گردید (05/0 ˂P).
نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده تجویز توام اسیدفولیک – لوواستاتین اثر مثبتی بر حافظه فضایی موشهای آلزایمری القاء نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1396/7/22 | پذیرش: 1396/9/11 | انتشار: 1396/12/20
دریافت: 1396/7/22 | پذیرش: 1396/9/11 | انتشار: 1396/12/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |