مقدمه: به منظور برقراری اکلوژن مناسب با اورجت و اوربایت صحیح و هماهنگی قوسها در مراحل پایانی درمان ارتودنسی نیاز به تناسبی ویژه میان اندازه دندانهای بالا و پایین است. در این راستا به هنگام تشخیص، طرح ریزی درمان و تعیین پیش آگهی درمان ارتودنسی باید آنالیز بولتون مورد توجه قرار گیرد. هدف از این پژوهش تعیین شیوع بولتون دیسکرپانسی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی کرمان و کلینیکهای خصوصی و تعیین اثرات جنس و نهفتگی یک طرفه دندان کانین بالا بر روی نسبتهای بولتون میباشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی کستهای پیش از درمان311 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی کرمان و مطبهای خصوصی بین سالهای 1394-1391 انجام شد. بزرگترین بعد مزیودیستالی دندانهای مورد نظر با کولیس دیجیتال با تقریب 01/0 میلیمتر اندازهگیری شد. سپس، نسبتهای بولتون محاسبه گردید. جهت آنالیز دادهها از آزمون T-test و مجذور کای با کمک نرم افزار SPSS 18 استفاده شد و 05/0>P به عنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین بولتون قدامی در جمعیت مطالعه حاضر بدون در نظر گرفتن نوع مال اکلوژن وجنسیت 49/78% و بولتون کلی 73/91 % به دست آمد. شیوع بولتون قدامی 5/41 % و بولتون کلی 7/25 % بود. بولتون قدامی و کلی در زنان بیشتر از مردان بود. ارتباط معنیداری بین نهفتگی یک طرفه دندان کانین بالا و بولتون دیسکرپانسی قدامی و کلی وجود نداشت.
نتیجهگیری: این تحقیق نشان دهنده شیوع قابل توجه دیسکرپانسی سایز دندانی در بیماران میباشد. با توجه به اختلالات اندازه دندانها و تاثیر آن بر اکلوژن و روابط دندانی، توصیه می شود آنالیز بولتون قبل از شروع درمان ارتودنسی در مورد بیماران انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1396/6/20 | پذیرش: 1396/9/4 | انتشار: 1397/2/30