دوره 25، شماره 10 - ( دی 1396 )
جلد 25 شماره 10 صفحات 799-790 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4373 مشاهده)
مقدمه: مقاومت نسبت به پنیسیلین در میان سویههای استافیلوکوکوس ارئوس بسیار گسترده میباشد. یکی از مهم ترین سازوکارهای بروز مقاومت نسبت به پنیسیلین در استافیلوکوکوس ارئوس تولید بتالاکتاماز میباشد. شناسایی تولید بتالاکتاماز توسط روشهای مختلفی مانند روشهای انتشار دیسک، یدومتری، اسیدومتری و مولکولی امکانپذیر میباشد. هدف از این مطالعه شناسایی تولید بتالاکتاماز توسط استافیلوکوکوس ارئوسهای جدا شده از پلاکهای دندانی انسان توسط روشهای مختلف یدومتری و مولکولی میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی چهل نمونه پلاک دندانی انسانی با استفاده از فورسپس استریل جمعآوری شد. شناسایی و جداسازی استافیلوکوکوس ارئوس در نمونههای مزبور توسط آزمون‌هایهای بیوشیمیایی و تکنیک مولکولی PCR صورت گرفت. سپس الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی استافیلوکوکهای مورد مطالعه با روش کربی بوئر تعیین شد. همچنین تولید بتالاکتاماز توسط باکتریهای مورد مطالعه توسط آزمون‌های یدومتری و مولکولی عرضیابی گشت. نتایج بدست آمده توسط آزمون آماری آنوا و نرم‌افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: (12)30% از نمونههای مورد مطالعه حاوی استافیلوکوکوس ارئوس بودند. تمامی سویههای استافیلوکوکوس ارئوس تولید بتالاکتاماز را توسط روش یدومتری با استفاده از فیلتر کاغذی داشتند. همچنین کلیه سویهها حاوی ژن blaZ بودند که توسط واکنش زنجیرهای پلیمرازشناسایی قرار گرفت. نتایج آزمون سنجش مقاومت آنتیبیوتیکی به روش کربی بوئر نیز حاکی از مقاومت 100% سویهها نسبت به پنیسیلین بود.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روشهای مولکولی ((PCR و یدومتری (روش فیلتر کاغذی) توانایی تشخیص دقیق تر استافیلوکوکوس ارئوسهای مقاوم به پنیسیلین را دارا می باشند.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی چهل نمونه پلاک دندانی انسانی با استفاده از فورسپس استریل جمعآوری شد. شناسایی و جداسازی استافیلوکوکوس ارئوس در نمونههای مزبور توسط آزمون‌هایهای بیوشیمیایی و تکنیک مولکولی PCR صورت گرفت. سپس الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی استافیلوکوکهای مورد مطالعه با روش کربی بوئر تعیین شد. همچنین تولید بتالاکتاماز توسط باکتریهای مورد مطالعه توسط آزمون‌های یدومتری و مولکولی عرضیابی گشت. نتایج بدست آمده توسط آزمون آماری آنوا و نرم‌افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: (12)30% از نمونههای مورد مطالعه حاوی استافیلوکوکوس ارئوس بودند. تمامی سویههای استافیلوکوکوس ارئوس تولید بتالاکتاماز را توسط روش یدومتری با استفاده از فیلتر کاغذی داشتند. همچنین کلیه سویهها حاوی ژن blaZ بودند که توسط واکنش زنجیرهای پلیمرازشناسایی قرار گرفت. نتایج آزمون سنجش مقاومت آنتیبیوتیکی به روش کربی بوئر نیز حاکی از مقاومت 100% سویهها نسبت به پنیسیلین بود.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روشهای مولکولی ((PCR و یدومتری (روش فیلتر کاغذی) توانایی تشخیص دقیق تر استافیلوکوکوس ارئوسهای مقاوم به پنیسیلین را دارا می باشند.
واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس ارئوس، مقاومت آنتیبیوتیکی، بتالاکتاماز، یدومتری، واکنش رنجیره‌ای پلیمراز.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
دریافت: 1396/5/31 | پذیرش: 1396/7/22 | انتشار: 1396/11/18
دریافت: 1396/5/31 | پذیرش: 1396/7/22 | انتشار: 1396/11/18
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |