دوره 25، شماره 5 - ( مرداد 1396 )
جلد 25 شماره 5 صفحات 395-381 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (6515 مشاهده)
مقدمه: نیکل و ترکیبات نیکل به‌طور گسترده‌ای در صنعت، نانوپزشکی و رادیوتراپی استفاده می‌شود. با این حال، سمیت نانوذره نیکل و ترکیبات نیکل هنوز به طور کامل مشخص نیست. در این مطالعه، سمیت نانوذره اکسید نیکل و اکسید نیکل با استفاده از روش‌های تشخیصی پزشکی همانند تست‌های بیوشیمیایی و تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد در موش مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 49 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل و شش گروه تیمار (سه گروه با نانوذره اکسید نیکل و سه گروه با اکسید نیکل) در غلظت‌های10، 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی به مدت هشت روز متوالی انجام شد. پس از پایان یافتن دوره تزریق خون‌گیری از قلب موش‌ها انجام شد و فعالیت آنزیم‌های کبدی خون اندازه‌گیری شد. پس از کالبدشکافی موش‌ها، بافت کبد جهت بررسی هیستوپاتولوژی با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 21 به روش آنالیز واریانس یک‌طرفه (آنوا) و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که میزان فعالیت آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالن فسفاتاز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشته است (05/0>P). مطالعه آسیب‌شناسی طیفی از تغییرات هیستوپاتولوژیک از جمله اینفیلتریشن سلول‌های آماسی، پرخونی و سیروز را در بافت کبد نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض دوزهای مختلف اکسید نیکل و نانوذرات اکسید نیکل می‌تواند درجات مختلفی از آسیب‌های کبدی را در مسیر وابسته به دوز القاء کند. بنابراین، افزایش غلظت آنزیم‌های کبدی و تغییرات هیستوپاتولوژی کبد سمیت نانوذره اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل را تائید می‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 49 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل و شش گروه تیمار (سه گروه با نانوذره اکسید نیکل و سه گروه با اکسید نیکل) در غلظت‌های10، 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی به مدت هشت روز متوالی انجام شد. پس از پایان یافتن دوره تزریق خون‌گیری از قلب موش‌ها انجام شد و فعالیت آنزیم‌های کبدی خون اندازه‌گیری شد. پس از کالبدشکافی موش‌ها، بافت کبد جهت بررسی هیستوپاتولوژی با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 21 به روش آنالیز واریانس یک‌طرفه (آنوا) و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که میزان فعالیت آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالن فسفاتاز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشته است (05/0>P). مطالعه آسیب‌شناسی طیفی از تغییرات هیستوپاتولوژیک از جمله اینفیلتریشن سلول‌های آماسی، پرخونی و سیروز را در بافت کبد نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض دوزهای مختلف اکسید نیکل و نانوذرات اکسید نیکل می‌تواند درجات مختلفی از آسیب‌های کبدی را در مسیر وابسته به دوز القاء کند. بنابراین، افزایش غلظت آنزیم‌های کبدی و تغییرات هیستوپاتولوژی کبد سمیت نانوذره اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل را تائید می‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |