دوره 25، شماره 7 - ( مهر 1396 )
جلد 25 شماره 7 صفحات 546-537 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4769 مشاهده)
مقدمه: بیماری سل به عنوان یکی از معضلات بهداشتی قرن حاضر محسوب می شود. واکسن BCG به عنوان تنها واکسن موجود علیه این بیماری می باشد که پاسخ‌های محافظتی آن تغییرات فراوانی را به همراه دارد. به همین دلیل، مطالعه در مورد ایجاد و توسعه واکسنی جدید علیه توبرکلوزیس، از موضوعات نوین تحقیقاتی است. در این مطالعه تأثیر مسیرهای تجویز، درون‌بینی، زیرجلدی و داخل عضلانی بر ایجاد ایمنی همورال محافظتی علیه آنتی ژن نوترکیب ESAT6/CFP-10 توبرکلوزیس مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در ابتدا آنتی‌ژن نوترکیب ESAT6/CFP-10 مورد ارزیابی اولیه و تایید قرار گرفت. آنتی‌ژن فوق در سه مسیر درون‌بینی، عضلانی و زیرجلدی، درسه مرحله وبه فواصل زمانی دوهفته‌ای، همراه با یا بدون ادجوانت به موش‌های Balb/C تجویز شدند. برای مسیرهای تجویز عضلانی و زیرجلدی، ادجوانت MF59 و برای مسیر تجویز درون‌بینی از ادجوانت CTB استفاده شد. 10 روز پس ازهر تجویز، از ورید اربیتال چشمی موش‌ها خون‌گیری به عمل آمد و میزان آنتی‌بادی اختصاصی علیه آنتی‌ژن فوق به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان دادند که موش‌های واکسینه با آنتی‌ژن نوترکیب در مقایسه با گروه‌های کنترل، تیتر آنتی‌بادی اختصاصی بالاتری دارند. اگرچه مسیرهای تزریق زیرجلدی و داخل عضلانی هر دو به سرعت قادر به ایجاد پاسخ ایمنی مناسبی بودند اما پاسخ ایمنی ایجاد شده از مسیر درون‌بینی نیز به تدریج افزایش داشت تا به مقادیر قابل قبول رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج بدست امده از این تحقیق می تواند در فرمولاسیون واکسن های مخاطی نوترکیب برعلیه بیماری سل مورد استفاده قرار گیرد. ی.
روش بررسی: در ابتدا آنتی‌ژن نوترکیب ESAT6/CFP-10 مورد ارزیابی اولیه و تایید قرار گرفت. آنتی‌ژن فوق در سه مسیر درون‌بینی، عضلانی و زیرجلدی، درسه مرحله وبه فواصل زمانی دوهفته‌ای، همراه با یا بدون ادجوانت به موش‌های Balb/C تجویز شدند. برای مسیرهای تجویز عضلانی و زیرجلدی، ادجوانت MF59 و برای مسیر تجویز درون‌بینی از ادجوانت CTB استفاده شد. 10 روز پس ازهر تجویز، از ورید اربیتال چشمی موش‌ها خون‌گیری به عمل آمد و میزان آنتی‌بادی اختصاصی علیه آنتی‌ژن فوق به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان دادند که موش‌های واکسینه با آنتی‌ژن نوترکیب در مقایسه با گروه‌های کنترل، تیتر آنتی‌بادی اختصاصی بالاتری دارند. اگرچه مسیرهای تزریق زیرجلدی و داخل عضلانی هر دو به سرعت قادر به ایجاد پاسخ ایمنی مناسبی بودند اما پاسخ ایمنی ایجاد شده از مسیر درون‌بینی نیز به تدریج افزایش داشت تا به مقادیر قابل قبول رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج بدست امده از این تحقیق می تواند در فرمولاسیون واکسن های مخاطی نوترکیب برعلیه بیماری سل مورد استفاده قرار گیرد. ی.
واژه‌های کلیدی: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، تزریق داخل عضلانی، تزریق زیرجلدی، تجویز درون‌بینی، ESAT-6/CFP10
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی
دریافت: 1395/10/19 | پذیرش: 1396/2/30 | انتشار: 1396/8/23
دریافت: 1395/10/19 | پذیرش: 1396/2/30 | انتشار: 1396/8/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |