مقدمه: با توجه به خاصیت آنتیاکسیدانی عصاره مرزنجوش، هدف این مطالعه بررسی تأثیر دوزهای مختلف عصاره آبی مرزنجوش بر روند اسپرماتوژنز و غلظت اسپرم در آسیب اکسیداتیو کادمیوم بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی- مداخلهای، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه T1 کلریدکادمیوم به میزان 2 میلیگرم بر کیلوگرم و برای گروههای T2، T3 و T4 علاوه بر کلریدکادمیوم به ترتیب عصاره آبی مرزنجوش 500، 250 و 125 میلیگرم بر کیلوگرم به مدت 10 روز داخل صفاقی نیز تجویز شد. در روز آخر بعد از خونگیری و جداسازی سرم، میزان TCA (ظرفیت آنتیاکسیدانی تام سرم) اندازهگیری شد. تعداد اسپرم و درصد اسپرمهای با دم پیچخورده در اپیدیدیم راست شمارش شد. بیضه راست و چپ نیز بعد از اندازهگیری وزن و قطر، برای اندازهگیری مالون دی آلدئید و انجام مطالعات هیستولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی با برنامه SPSS21 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: بیشترین تعداد اسپرم و درصد سلامت غشاء در گروه کنترل و دوز 125 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه دریافت کلریدکادمیوم (T1) بود (05/0P<). بیشترین غلظت مالون دی آلدئید در گروه T1 و کمترین در دوز 500 میلیگرم بر کیلوگرم (T2) مشاهده شد. در ارتباط با TCA کمترین در گروه T1 و بیشترین در گروه T2 بود. بیشترین میانگین سلولهای سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و لیدیک در گروه کنترل و دوز 250 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه T1 مشاهده شد.
نتیجهگیری: عصاره آبی مرزنجوش با دوز تجویز مناسب میتواند تأثیر مثبت بر اسپرماتوژنز گذاشته و استرس اکسیداتیو کادمیوم را در بافت بیضه کنترل کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی دریافت: 1395/9/1 | پذیرش: 1396/1/21 | انتشار: 1396/5/18