مقدمه: رادیونوکلئید تکنسیوم نشان‌دار شده با دی مرکپتو سوکسینیک اسید (^99mTc-DMSA) به عنوان عاملی برای ارزیابی اختلالات دستگاه ادراری و کلیوی نقش مهمی در تصویربرداری پزشکی هسته‌ای کودکان دارد. هدف از این مطالعه، تخمین دوز رسیده به اندام‌ها ناشی از رادیوداروی ^99mTc-DMSA در کودکان با استفاده از نرم‌افزار MIRDOSE با بکارگیری روش ترکیبی پلنارSPECT بود.

روش بررسی: ۱۰ بیمار کودک بستری شده به دلیل اختلالات دستگاه ادراری و کلیوی تحت ۳ الی ۵ اسکن پلنار و یک SPECT در طی ۱ الی ۲۰ ساعت پس از تزریق رادیوداروی ^99mTc-DMSA قرار گرفتند. همچنین به منظور مرجع ساختاری از اندام‌های بیماران تصویر MRI از هر کدام به عمل آمد. اکتیویته تجمعی در هر یک از اندام‌ها با استفاده از روش ترکیبی پلنارSPECT به دست آمد و سپس با استفاده از نرم‌افزار MIRDOSE دوز جذبی آن‌ها محاسبه شد.

یافته‌ها: میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی ^99mTc-DMSA در کودکان برای اندام‌های کلیه‌ها (۱۶۰±۲۰۰)، غدد فوق کلیوی (5/9± 1/15)، دیواره مثانه (8/9 ± 7/14)، طحال (8/7 ± 7/12)، گنادها (2/11 ± 4/12)، پانکراس (2/6 ± 5/10) و دیواره صفرا
(7/5 ± 8/9)، میکرو سیورت بر مگابکرل بودند. همچنین میانگین دوز مؤثر برای بیماران µSv/MBq 03/6 ± 01/10 بود.

نتیجه‌گیری: اختلاف میان دوزهای جذبی رسیده به اندام‌های مختلف بیماران ناشی از مقادیر متفاوت جذب رادیودارو در اندام‌ها برای بیماران مختلف است. روش عملی کمی‌سازی تصاویر با استفاده از روش ترکیبی پلنارSPECT/ می­تواند در تعیین اکتیویته تجمعی اندام با دقت قابل قبولی بکار گرفته شود.