مقدمه: اینتئین‌ها بخش‌های درونی در برخی پروتئین‌های مخمری و یوکاریوت‌های تک سلولی هستند که می‌توانند در فرآیند پیرایش پروتئین‌ها از مابقی پروتئین جدا شوند. بعد از شناسایی مکانیسم عملکرد اینتئین‌ها، کاربرد این توالی‌ها در تخلیص تک مرحله‌ای پروتئین‌های نوترکیب مورد توجه قرار گرفته و دنباله‌های خود برشگر اینتئینی مختلفی گسترش یافتند. مزیت روش
کاربرد دنباله‌های اینتئینی برای تخلیص پروتئین‌ها نسبت به بقیه روش‌های تخلیص پروتئین، عدم احتیاج به آنزیم‌های پروتئازی و مراحل حذف پروتئاز می‌باشد که این روش را از لحاظ اقتصادی حائز اهمیت می‌کند. در این مطالعه، ژن به رمز درآورنده
Denileukin Diftitox (با نام تجاری اونتاک،Ontak) بصورت مولکولی با دنباله اینتئینی تلفیق گردید و میزان بیان آن در پلاسمید pTXB1 مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه، بر اساس جایگاه‌های چندتایی همسانه‌سازی(MCS) وکتور pTXB1، پرایمرهای مناسب طراحی شدند و پس از تکثیر قطعه کدکننده اونتاک، همسانه‌سازی با استفاده از آنزیم‌های NdeI و SapI انجام گرفت. این سازه نوترکیب(PTX-IDZ) به سلول‌های E.coli سویه ER2566 ترانسفورم گردید و بیان اونتاک مورد مطالعه قرار گرفت.

نتایج: همسانه‌سازی توالی اونتاک در تلفیق با دنباله اینتئینی در وکتور بیانی pTXB1 توسط PCR و برش آنزیمی تائید شد. بیان پروتئین نوترکیب با روش SDS-PAGE آنالیزو با روش لکه گذاری وسترن تائید گردید.

نتیجه‌گیری: جایگاه آنزیم محدودکننده SapI در محل تلفیق توالی اونتاک با دنباله اینتئینی عدم ورود هیچ اسید آمینه اضافه‌ای را در پروتئین هدف، تضمین می‌نماید. همچنین بیان ایمونوتوکسین اونتاک در این سازه نسبت به بیان این پروتئین به صورت تلفیق شده با دنباله هیستیدینی ارزیابی گردید. با توجه به بیان مناسب پروتیئن اونتاک، در مراحل بعدی، تخلیص تک مرحله‌ای پروتئین دارویی اونتاک انجام خواهد گرفت.