مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف عصاره آلوئه‌ورا بر COX-2 و MMP-9 در موش‌های مبتلا به سرطان سینه است.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 35 موش بالب سی به طور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، کنترل سرطان، تمرین(سرطان)، آلوئه‌ورا(سرطان) و تمرین+آلوئه‌ورا(سرطان) تقسیم شدند. القای سرطان پستان در موش‌های مورد مطالعه از طریق روش کاشت تومور انجام شد. گروه‌های تمرینی به اجرای 6 هفته تمرین استقامتی شنا، گروه مکمل به مدت 6 هفته مصرف عصاره آلوئه‌ورا به مقدار 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق تزریق زیرصفاقی و گروه کنترل پایه نیز به مدت 6 هفته در قفس نگهداری شدند.
48 ساعت بعد از آخرین جلسه فعالیت استقامتی نمونه‌گیری انجام شد. برای تعیین تغییرات بین گروهی از روش آنالیز واریانس یک‌طرفه و در صورت معنی‌داری از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

نتایج: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که شش هفته مصرف عصاره آلوئه‌ورا سبب کاهش معنی‌داری در سطح سیکلواکسیژناز 2 در موش‌های مبتلا به سرطان سینه شد. همچنین کاهش معنی‌داری در مقادیر گروه عصاره(سرطان) نسبت به کنترل(سرطان) وجود داشت. شش هفته تمرین در گروه استقامتی و گروه مصرف عصاره آلوئه‌ورا بر مقادیر متالوپروتئیناز ماتریکس در موش‌های مبتلا به سرطان سینه کاهش معنی‌داری داشت. همچنین کاهش معنی‌داری نیز در مقادیر متالوپروتئیناز ماتریکس در گروه تمرین(سرطان) و گروه عصاره(سرطان) نسبت به گروه کنترل(سرطان) وجود داشت.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که القای بافت سرطانی به موش موجب افزایش مقادیر COX-2 و MMP-9 می‌گردد که از علائم تشخیصی اولیه در سرطان سینه است. همچنین به نظر می­رسد که تمرینات استقامتی و عصاره آلوئه‌ورا بتواند سطوح COX-2 و MMP-9 را کاهش دهد.