مقدمه:روناس یکی از محصولات زراعی مهم می باشد که مصارف دارویی و صنعتی دارد. این محصول ممکن است توسط قارچهای گوناگونی از جمله قارچهای فوزاریوم که پتانسیل تولید مایکوتوکسینهای مهلکی را دارند، آلوده شود. هدف از این تحقیق شناسایی توکسینهای تریکوتسین تولیدی توسط قارچهای فوزاریوم همراه بذور روناس با استفاده از روشهای مولکولی و بیوشیمیایی بود.
روش بررسی: از بذور روناس در مناطق مهم کشت روناس استان یزد از جمله اردکان و بافق نمونه برداری به عمل آمد. پس از کشت و خالص سازی گونه های قارچی فوزاریوم در محیطهای کشت اختصاصی، ردیابی قارچهای دارای پتانسیل تولید مایکوتوکسین تریکوتسین از جمله نیوالنول (NIV) از طریق آغازگرهای اختصاصی ژن Tri13 با استفاده از روش واکنش زنجیرهای پلی مراز (PCR) انجام شد. جهت تایید پتانسیل تولید مایکوتوکسین NIV در گونه های فوزاریوم از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شد.
یافته ها: در این بررسی پنج گونه فوزاریوم شامل solani.F، F.oxysporum ،poae .F، semitectum.F و F.eqiuesti از بذور روناس جداسازی و شناسایی شدند. از بین گونه های فوزاریوم جدا شده از بذور روناس گونه های poae F. و equisetiF. توانایی تولید مایکوتوکسین نیوالنول (NIV) را دارا بودند. وجود ژن Tri13 (موثر در تولید نیوالنول) در دو گونه F.poae و .equisetiF ردیابی گردید که این گونه ها بعنوان تیپهای تولیدکننده NIV شناخته شدند. نتایج حاصل از HPLC نیز نشان داد که دو گونه فوزاریوم مورد بررسی، پتانسیل تولید مایکوتوکسین NIV را دارند.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده، ژن Tri13 در دو گونه .poaeF و F. equiseti نقش موثری در تولید تریکوتسین نیوالنول دارد. لذا با استفاده از روش PCR میتوان قارچهای دارای پتانسیل تولید مایکوتوکسین را در محصولات مختلف سریعتر ردیابی و شناسایی کرد. با توجه به اینکه این اولین گزارش از وجود تریکوتسین نیوالنول در بذور روناس در استان یزد می باشد، لذا باید اقدامات لازم جهت کنترل این عوامل قارچی و توکسینهای تولیدی در این محصولات صورت گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |