مقدمه: آفلاتوکسین مهم‌ترین مایکوتوکسین است و می‌تواند وارد دستگاه تولید مثلی حیوان یا انسان شده و مشکلاتی را در رابطه با کیفیت اسپرم و کاهش توان باروری به وجود آورد. هدف از این تحقیق ارزیابی تأثیرات آفلاتوکسین بر ساختار بافت بیضه و ویژگی‌های اسپرم و تعیین نوع سلول مورد هدف در اسپرماتوژنز و میزان تستسترون سرم خون و قدرت باروری است.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 قطعه موش سوری نر بالغ به چهار گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. گروه‌های آزمون دوزهای 100، 350، 700 میکروگرم بر کیلوگرم از آفلاتوکسین B₁ را روزانه به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از گذشت 45 روز موش‌ها بعد از بیهوشی به روش جابجایی گردن کشته شده و نمونه­های اسپرم به منظور ارزیابی پارامترهای اسپرم و انجام لقاح داخل آزمایشگاهی از دم اپیدیدیم جمع‌آوری شدند.

نتایج: تحلیل پارامترهای اسپرم نشان داد که تحرک اسپرم به‌طور مشخصی در سه گروه آفلاتوکسینی در مقایسه با کنترل کاهش یافت. همچنین درصد اسپرم‌هایی با DNA معیوب و هسته­ نابالغ بطور معنی‌داری در سه گروه آفلاتوکسین افزایش یافت (P<0.05). نتایج لقاح داخل آزمایشگاهی نیز نشان داد که آفلاتوکسین باعث کاهش معنی‌دار پتانسیل باروری اسپرم، روند رشد جنینی قبل از
لانه‌گزینی، کیفیت جنین‌ها و نیز درصد جنین‌های دو سلولی و بلاستوسیست­ها در مقایسه با گروه کنترل شده است. درصد جنین‌های متوقف شده با لیز و فراگمانتاسیون بالا به‌طور معنی­داری در هر سه گروه آفلاتوکسین افزایش یافت(P<0.05) .

نتیجه­گیری: به‌طورکلی نتایج حاصله از تحقیق گویای این مطلب است که آفلاتوکسین سمیت بیضه را با تأثیر مستقیم بر کیفیت اسپرم و قدرت باروری در حالت وابسته به دوز القاء می‌کند.