مقدمه: عامل هپاتیت دلتا، ویروسی با میانگین قطر 35 نانومتر است که جهت تکثیر و تجمع به آنتی‌ژن سطحی ویروس هپاتیت B وابسته است. عفونت با عامل دلتا می‌تواند هم‌زمان با عفونت ویروس هپاتیت B رخ دهد. در این‌صورت معمولاً سبب هپاتیت حاد می‌گردد و یا به شکل عفونت ثانویه در بیماران مبتلا به ویروس هپاتیت B بروز می‌نماید. ویروس هپاتیت دلتا دارای ژنوتیپ‌های مختلفی بر اساس آنالیز توالی ژنوم است که تظاهرات بالینی و گستره جغرافیایی متنوعی را از خود نشان می‌دهند. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع و ژنوتیپ ویروس هپاتیت دلتا در بیماران HBsAg مثبت است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع بررسی مقطعی و توصیفی بوده و بر روی 400 نفر بیمار HBsAg مثبت انجام پذیرفت. تعیین ژنوتایپ با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز وهضم آنزیمی با روش(Restriction Fragment Length Polymorphism) RFLP انجام شد. در آخر نیز تعیین سکانس نمونه‌ها برای تائیدنتایج حاصل ازRFLP انجام شد.

نتایج: از بین 400 بیماری که در این تحقیق بررسی شد، 67 مورد(75/16%) دارای آنتی‌بادی برضد HDV بودند که از میان آنها
7 مورد(75/1%) HDV RNA در نمونه سرمی تشخیص داده شد. با بررسی توالی‌ها توسط آنزیم‌های برشی و آنالیز سکانس این 7 نمونه، ژنوتایپ همه از نوع I تعیین گردید.

نتیجه‌گیری: آنالیز سکانس ناحیه C-ترمینال ویروس هپاتیت دلتا و مقایسه آن با ایزوله‌های سایر کشورها، نشان از یکسان بودن ژنوتایپ ویروس با کشورهای همجواری چون ترکیه، مصر، اردن و پاکستان دارد.احتمالا این یافته‌ها می‌تواند حاکی از منشأ یکسان ویروس دلتا در منطقه خاورمیانه داشته باشد.