ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: آسیب اجتماعی به عنوان یک تهدید جدی، سلامت افراد را با خطر مواجه می‌سازد و عوامل متعددی چون رشد بی‌رویه جمعیت، توسعه و گسترش شهرنشینی و ماشینی‌شدن امورات زندگی، از هم پاشیدگی روابط متقابل بین افراد، تأثیر گروه همسالان در ایجاد و تشدید آن دخالت دارند که می‌توانند بر کیفیت زندگی نیز تأثیرگذار باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین آسیب‌های اجتماعی بر کیفیت زندگی در شهر انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- پیمایشی که جامعه هدف خانوارهای ساکن شهر یزد بود حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و کریجسی 384 نفر انتخاب گردید و نمونه‌ها به صورت خوشه ای انتخاب شدند. برای  جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه 42 سؤالی آسیب‌شناسی و 26 سؤالی کیفیت زندگی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس و با کمک از نرم‌افزار SPSS انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد 3/95% گرایش پایینی به آسیب‌های اجتماعی داشته و بین آسیب‌های اجتماعی و کیفیت زندگی در جامعه رابطه معنی‌دار وجود دارد. همچنین بین آسیب‌های اجتماعی سرقت، پرخاشگری، استفاده از مواد مخدر، مسایل جنسی، خودکشی و فرار از خانه با کیفیت زندگی رابطه معنی‌دار وجود دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که بین آسیب‌های اجتماعی و کیفیت زندگی رابطه معنی‌داری وجود دارد که این وضعیت می‌تواند جامعه را با دشواری‌های فراوانی روبرو ساخته و بر وضعیت سلامت جسمی و روانی آنان تأثیر سوء داشته باشد و سطح کیفیت زندگی را کاهش دهد.