ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: رزیستین به عنوان یک آدیپوسایتوکین جدید با دیابت نوع 2 در ارتباط است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر برنامه تمرین ورزشی مقاومتی دایره‌ای بر غلظت پلاسمایی رزیستین و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی-کاربردی، 24 نفر مرد مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب و در دو گروه تمرین(15 نفر، سن 02/3 ± 4/46 سال) و کنترل(12 نفر، سن 86/3 ± 6/45 سال) قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرین 8 هفته برنامه تمرین مقاومتی ایستگاهی را 3 جلسه در هفته با شدت 30-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرین مقاومتی، سطوح رزیستین، انسولین، گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله(HBA1c) و شاخص مقاومت به انسولین پس از 12 ساعت ناشتای شبانه اندازه‌گیری شد. متعاقب نمونه‌گیری مرحله دوم، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون t و در سطح معنی‌داری 05/0p&le انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین مقاومتی تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در سطوح رزیستین(002/0 p=)، انسولین
(001/0 p=)، گلوکز خون(001/0p=)، هموگلوبین گلیکوزیله(038/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین(001/0 p=) ایجاد کرد.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین مقاومتی دایره‌ای می‌تواند تأثیر معنی‌داری بر مقادیر رزیستین خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. ممکن است رزیستین پلاسما با مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 در ارتباط باشد.