دوره 22، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1393 )                   جلد 22 شماره 6 صفحات 1711-1702 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (7180 مشاهده)
مقدمه: یکی از فاکتورهای بیماری‌زای اصلی در شیگلا دیسانتری تیپ 1 و E. coli O157:H7، انتروتوکسین شیگلایا (StxB) بوده که خاصیت ایمنی زایی، اجوانتی و دلیوری آن به اثبات رسیده است. سیاه‌زخم (آنتراکس) یک بیماری مشترک بین انسان و دام بوده و آنتی‌بادی دومن - a1 آنتی‌ژن حفاظت‌کننده باسیلوس آنتراسیس 62 درصد آنتی‌ژن‌های مربوط به آنتی‌ژن حفاظت‌کننده (PA) باکتری باسیلوس آنتراسیس را شناسایی می‌کند. هدف ایـن مطالعه بیان ممـزوجی دومن - a1 آنتی‌ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس (PA20) با زیرواحد B سم شیگلا (STxB) در باکتری E. coli می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، طراحی پرایمر برای ژن‌ pa20 به منظور جایگزینی آن در کاست ژنی ipaD-stxBصورت گرفت. واکنش PCR برای تکثیر این قطعه انجام و قطعه تکثیر شده به درون pGEM-Teasy vector همسانه سازی شد. ژن‌ pa20 توسط آنزیم‌های محدودالاثر NdeI و SalI برش خورده و در نهایت ژن‌ pa20 با ژن stxB ممزوج شد. وکتور pET28a(+) حاوی کاست ژنی pa20-stxB ساخته شده به باکتری E. coli سویه BL21(DE3) تراریخت‌ و بررسی بیان کاست ژنی انجام شد. نتایج: ژن‌های ممزوجی pa20-stxB در وکتور بیانی pET28a(+) توسط PCR، هضم آنزیمی و با توالی یابی تأیید شد. همچنین پروتئین نوترکیب تولید شده به وسیله SDS-PAGE و لکه‌گذاری وسترن تایید گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به شناسایی آنتی ژن (PA) به وسیله آنتی‌بادی PA20 و پایداری بالای آن در واکسن‌های AVA و خاصیت القای آپاپتوز آن و خاصیت ایمنی‌زایی، اجوانتی و دلیوری پروتئین STxB و بیان زیاد Gb3 در سطح سلول‌های سرطانی انسان این آنتی‌ژن به عنوان یک آنتی‌سرطان و کاندید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا، اشریشیاکلی و باسیلوس آنتراسیس می‌تواند مطرح باشد.
متن کامل [PDF 539 kb]   (1852 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ژنتیک
دریافت: 1393/3/15 | پذیرش: 1393/8/26 | انتشار: 1393/11/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.