مقدمه: خردل گوگردی از عوامل آلکیله کننده است که تشکیل رادیکال‌های آزاد را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی نقش حفاظتی و درمانی داروهای هگزامتیلن تترآمین (HMT) و N– استیل سیستئین (NAC) در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از خردل گوگردی در سرم موش صحرایی است. روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه خردل گوگردی (mg/kg5/0% به صورت داخل تراشه‌ای تنها یک بار)، گروه HMT (mg/kg5/7)، گروه NAC (mg/kg5/0)، گروه HMT– خردل، گروه NAC– خردل، گروه خردل- HMT و گروه خردل- NAC. داروهای HMT و NAC یک ساعت قبل و بعد از دریافت خردل به مدت 14 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. بعد از 14 روز، موش‌ها توسط اتر بیهوش و خون از قلب حیوانات گرفته و سرم تهیه گردید. سپس فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون S- ترانسفراز (GST)، غلظت‌های گلوتاتیون (GSH) و مالون دی آلدئید (MDA) توسط روش‌های بیوشیمیایی تعیین شدند. نتایج: خردل باعث کاهش فعالیت آنزیم‌های SOD (001/0p<) و CAT (05/0p<) و غلظت GSH (01/0p<) سرم شده، در حالی که باعث افزایش فعالیت GST (01/0p<) و غلظت MDA (01/0p<) گردید. تجویز پیش درمانی و درمانی HMT وNAC باعث بهبود این پارامترهای بیوشیمیایی ‌شد. نتیجه‌گیری: خردل گوگردی باعث القا استرس اکسیداتیو در سرم موش صحرایی می‌شود. داروهای HMT و NAC قادرند استرس اکسیداتیو را کاهش دهند. نقش حفاظتی HMT در کاهش سمیت خردل گوگردی بیشتر از NAC است.

واژه‌های کلیدی: خردل گوگردی، استرس اکسیداتیو، هگزا متیلن تترآمین، N– استیل سیستئین سرم، موش صحرایی

متن کامل [PDF 523 kb]   (1733 دریافت)