ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مقدمه: بلوغ آزمایشگاهی تخمک که بلوغ تخمک‌ها را در خارج از شرایط طبیعی فراهم می‌کند، یک روش مناسب در جهت درمان ناباروری می‌باشد که استفاده کلینیکی آن به واسطه‌ موفقیت پایین با محدودیت مواجه می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر فاکتور رشد فیبروبلاستی بر بلوغ آزمایشگاهی تخمک‌های نابالغ طراحی شده است. روش بررسی: تخمک‌های نابالغ از 20 سر موش ماده 10-8 هفته‌ای نژاد NMRI، 48-46 ساعت به دنبال تزریق داخل صفاقی 10 واحد از (PMSG :Pregnant Mare`s Serum Gonadotrophin) به دست آورده شد. تخمک‌ها در محیط (Modified Essential MEM-α :Medium- α ) تیمار شده با دوزهای صفر، ng/ml‌ 10، ng/ml‌ 20 و‌ ng/ml40 از فاکتور رشد فیبروبلاست کشت داده شدند. بعد از 24 ساعت، مرحله بلوغ تخمک با کمک میکروسکوپ اینورت بررسی شد. میزان بلوغ تخمک با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان از سر‌گیری میوز در گروه کنترل (یک) و گروه‌های آزمایشی دو، سه و چهار به ترتیب 23، 7/25، 2/26 و 3/27 درصد بود که تفاوت معنی‌داری در از سرگیری میوز بین گروه کنترل و گروه‌های آزمایش وجود نداشت. اختلاف معنی‌‌داری در بلوغ آزمایشگاهی بین گروه کنترل نسبت به گروه‎‌های آزمایشی دو و سه (01/0p<) مشاهده شد که میزان تخمک‌های بالغ شده آزمایشگاهی (متافاز ‌II) در گروه کنترل و گروه‌های آزمایشی دو، سه و چهار به ترتیب 45، 8/60، 6/62 و 2/45 درصد بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فاکتور رشد فیبروبلاست در غلظت‌های ng/ml‌10 و ng/ml‌20 در از ‌سر‌گیری میوز، شکسته شدن هسته و آزاد شدن اولین جسم قطبی تأثیر دارد ولی غلظت ng/ml‌40 تأثیر چندانی در بهبود بلوغ تخمک ندارد.

واژه‌های کلیدی: فاکتور رشد فیبروبلاستی، بلوغ آزمایشگاهی، لقاح آزمایشگاهی، وزیکول زایا

متن کامل [PDF 508 kb]   (2350 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---