Daneshkazemi A, Modaber M, Davari A, Ravai S. Investigating Micro-Tensile Bond Strength of Silorane Based Composite in Enamel Surfaces Prepared by Er:YAG Laser vs. Bur-Cut. JSSU 2014; 22 (4) :1311-1322
URL:
http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2587-fa.html
دانش کاظمی علیرضا، مدبر مریم، داوری عبدالرحیم، روایی سعادت. بررسی استحکام باند ریزکششی کامپوزیت با بیس سایلوران درسطوح مینایی آمادهسازی شده با لیزر Er:YAG و فرز. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1393; 22 (4) :1311-1322
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2587-fa.html
چکیده: (6444 مشاهده)
مقدمه: در سالهای اخیر لیزر Er:YAG برای تراش دندانها استفاده شده است. اخیراً کامپوزیتهای با بیس سایلوران به دندانپزشکی معرفی شدهاند و مطالعات محدودی در مورد کاربرد این نوع کامپوزیتها وجود دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی استحکام باند ریزکششی کامپوزیت با بیس سایلوران (Filtek P90, 3M- USA) در سطوح مینایی آماده شده با لیزر Er:YAG و فرز میباشد.
روش بررسی: حفراتی با ابعاد مشابه به وسیله لیزر Er:YAG و فرز بر روی مینای 20 دندان مولر کشیده شده انسان ایجاد و نمونهها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: E1: لیزر+ اسید اچینگ ، E2: لیزر، E3: فرز+ اسید اچینگ، E4: فرز. سپس پرایمر و ادهزیو و کامپوزیت P90طبق دستور کارخانه سازنده بکار رفت. پس از ترموسایکلینگ، در هر گروه 20 نمونه به صورت ساعت شنی با سطح مقطع 1 میلیمتر مربع ایجاد شد و نمونهها با سرعت با دستگاه (SD Mechatronik (MTD-500-Germany و با سرعت تیغه mm/min1 تحت تست استحکام باند ریزکششی قرار گرفتند تا شکست ایجاد شود. نوع شکست نمونهها هم در زیر استریومیکروسکوپ(ZTX-3E, Zhejiang-China) ارزیابی شد و دادهها با استفاده از آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: بیشترین و کمترین میزان استحکام باند ریزکششی به ترتیب در زیر گروههای E3 و E2 بود. تفاوت معنیداری بین گروهها نبود (213/0=p). بیشترین و کمترین نوع شکست به ترتیب مربوط به ادهزیو و کوهزیو بود. با استفاده از آزمون آماری ANOVA اختلاف آماری معنیداری در نوع شکست بین گروههای مختلف دیده نشد (845/0=p).
نتیجهگیری: تراش در مینا با لیزر یا فرز با یا بدون اچینگ وکامپوزیت با بیس سایلوران بر روی استحکام باند ریزکششی تفاوت معنیداری ندارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1392/7/28 | پذیرش: 1393/4/10 | انتشار: 1393/7/15