مقدمه: اشعه UV به عنوان یک ضدعفونی کننده در آزمایشگاه‌ها و بیمارستان‌ها کاربرد دارد که سطح اثر آن به مدت زمان تابش بستگی دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر مدت زمان تابش اشعه UV بر روی حساسیت دارویی گونه‌های رایزوپوس نسبت به داروهای آمفوتریسین ب، ایتراکونازول و فلوکونازول انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 12 سوش بالینی جدا شده از بیمار طبق روش CLSI M38-P انجام گرفت. ابتدا سوسپانسیون قارچی با دامنه سلولی (cfu/ml 104× 5 - 5 /0) تهیه گردید، سپس استوک‌های دارویی از داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین ب با رقت سریالی(µg/ml 16- 03125/0) و داروی فلوکونازول با رقت سریالی ( µg/ml64 - 125/0) تهیه گردید و تست حساسیت دارویی قبل و بعد از تابش UV در زمان‌های 1، 2، 5، 10، 60، 90 و 120 ثانیه ارزیابی شد. نتایج: بیشترین و کمترین میزان بازدارندگی(MIC) برای داروهای فلوکونازول و آمفوتریسین ب به ترتیب (µg/ml 64) و (µg/ml5/0) قبل از تابش UV بود. میزان MIC پس از تابش UV به تدریج کاهش یافت به طوری بعد از 10 ثانیه میزان MIC برای تمام سویه‌ها کمتر از µg/ml 03125/0 بود که صفر در نظر گرفته شد. حداقل میزان بازدارندگی (MIC) هر سه داروی مذکور با افزایش تابش اشعه UV بیش از 2 ثانیه، کاهش معنی‌داری نسبت به قبل از تابش اشعه داشت (05/0>p). نتیجه‌گیری: استفاده از اشعه UV با رعایت زمان تابش مناسب به منظور پیشگیری از عفونت‌های بیمارستانی قارچی توصیه می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: اشعه اولتراویوله، رایزوپوس، داروهای ضدقارچی، تست حساسیت دارویی

متن کامل [PDF 499 kb]   (1909 دریافت)