مقدمه: هدف از پرکردن کانال ریشه، مهروموم نمودن سیستم کانال ریشه‏ای برای جلوگیری از آلودگی مجدد کانال و فضای پری‌اپیکال است. وجود رطوبت در کانال هنگام پرکردن می‏تواند تأثیر منفی بر کیفیت مهروموم کانال داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر آلودگی کانال به بزاق بر ریزنشت اپیکالی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 58 دندان تک ریشه کشیده شده انسان برای پرکردن با گوتا پرکا وسیلر 26 AH مورد پاکسازی و شکل‌دهی قرار گرفت. دندان‌ها به 2 گروه 25 تایی مورد و2 گروه 4 تایی به عنوان کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. در گروه مورد بلافاصله قبل از پر کردن، کانال‏ها به بزاق انسان آلوده شدند. دندان‌های گروه شاهد قبل از پر کردن کاملاً خشک بودند. کلیه کانال‌ها توسط تکنیک تراکم جانبی پر شده، سپس کلیه سطوح ریشه‌ها با دو لایه لاک ناخن پوشانده شده و به مدت سه روز در رنگ متیلن بلو قرار گرفتند. نهایتاً دندان‌ها به صورت طولی توسط دیسک الماسی به دو نیمه تقسیم شده و میزان نفوذ خطی رنگ زیر استرئومیکروسکوپ اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با آزمون آماری T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: بین میانگین نفوذ رنگ در دو گروه اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده شد(001/0p<). میانگین نفوذ رنگ در گروه خشک 48/3 میلی‌متر و در گروه آلوده به بزاق 36/6 میلی‌متر بود. نتیجه‌گیری: شواهد به دست آمده نشان می‏دهد که خشک کردن کامل کانال می‏تواند منجر به مهروموم اپیکال بهتری شود.

واژه‌های کلیدی: مهر و موم، کانال، سیلر، ریزنشت، بزاق

متن کامل [PDF 281 kb]   (1750 دریافت)