مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری غیرتروماتیک سیستم عصبی مرکزی است که بیماران به علت ماهیت ناتوان‌کننده و پیشرفت غیرقابل پیش‌بینی این بیماری، دارای شک و تردید زیادی در خصوص سلامتی و بهبودی در آینده هستند. این پژوهش با هدف تعیین میزان درک از تردید نسبت به بیماری و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت‌شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 200 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه‌کننده به مرکز بیماری‌های خاص شهر کرمان با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و تردید میشل جمع‌آوری و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های t وANOVA تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین تردید در افراد مبتلا 35/12±20/67 و میانگین ابعاد تردید: بعد ابهام 90/7±24/32، پیچیدگی 12/3±80/11، بی‌ثباتی 37/2±79/4، غیرقابل پیشگوئی بودن 97/0±78/2 بود. تنها بین متغیرهای سطح تحصیلات با درک از تردید و بعد ابهام و محل سکونت با درک از تردید و ابهام اختلاف معنی‌داری وجود داشت. به طوری که نمره کلی تردید و نمره ابهام در افرادی که در شهرستان زندگی می‌کردند بالاتر از افراد ساکن کرمان بود. نتیجه‌گیری: بیماران این مطالعه سطوح بالایی از تردید را تجربه می‌کنند و بالا بودن تردید زمینه را برای ایجاد افسردگی و استرس در آنها فراهم می‌کند، لذا می‌توان با تأکید بر بررسی دقیق و همه جانبه سلامت بیمار و برگزاری کلاس‌های آموزشی مدیریت تردید، گام مؤثری در جهت کاهش تردید بیماران و پیشگیری از ایجاد استرس و افسردگی آنان برداشت.

واژه‌های کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، درک از تردید، ابهام

متن کامل [PDF 430 kb]   (1926 دریافت)