jafari_nodoushan A, aghili H, herandi V. Investigating Antibacterial Property of the ZatariaMultilflora Essence and Chlorhexidine on Orthodontic Elastic Rings Contaminated with Streptococcus Mutant In Vitro. JSSU 2013; 21 (4) :514-522
URL:
http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2380-fa.html
جعفری ندوشن عباسعلی، عقیلی حسین آقا، هرندی وحید. بررسی خواص ضدباکتریایی محلول اسانس آویشن و دهان شویه کلرهگزیدین بر روی رینگهای الاستیک ارتودنسی آلوده به استرپتوکوکوس موتانس در شرایط برون تنی (In Vitro) . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1392; 21 (4) :514-522
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2380-fa.html
چکیده: (11692 مشاهده)
مقدمه: استفاده روزافزون از درمانهای ارتودنسی، ضدعفونی مرتب پروتزها و رینگها برای حفظ بهداشت دهان و دندان و سلامت لثه ضروری است. استفاده از دهانشویههای شیمیایی در بسیاری از موارد همراه با بروز حساسیت و ضایعات مخاطی است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی محلول اسانس آویشن شیرازی و مقایسه آن با کلرهگزیدین 2/0% در کنترل پلاک تجربی ناشی از استرپتوکوکوس موتانس بوده است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 48 رینگ ارتودنسی ایرانی در سوسپانسیون CFU/ml 108×1 استرپتوکوکوس موتانس به طور تجربی آلوده شدند. ابتدا میزان آلودگی بر روی 12 رینگ برآورد و سپس رینگهای باقیمانده را به سه گروه تقسیم و به ترتیب با محلولهای اسانس آویشن (CC100/mg5/0)، کلر هگزیدین (02/0%) و آب مقطر استریل (کنترل منفی) ضدعفونی شده و میزان بقای باکتری بر روی رینگها با کشت، شمارش و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 مقایسه شدند.
نتایج: تفاوت آماری معنیداری بین میانگین تعداد باکتری زنده جدا شده از رینگهای آلوده قبل و بعد از ضدعفونی با محلول آویشن و کلرهگزیدین 2/0% مشاهده شد (0001/0p=) در حالی که این کاهش برای آب مقطر معنیدار نبود (089/0p=). هیچگونه تفاوت آماری معنیداری بین دو دهانشویه آویشن و کلرهگزیدین در کنترل پلاک میکروبی مشاهده نشد (058/0p=).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر مفید بودن محلول اسانس آویشن در کنترل پلاک میکروبی رینگهای ارتودنسی است و میتوان از این محلول در شرایط In vivo نیز بررسی نمود و در صورت مفید بودن به عنوان جایگزین مناسب جهت ضدعفونی در بیماران ارتودنسی پیشنهاد کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1392/2/14 | پذیرش: 1392/7/17 | انتشار: 1392/7/17