دوره 20، شماره 5 - ( آذر و دی 1391 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 638-627 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arazi H, Jorbonian A, Asghari E. Comparison of Concurrent (Resistance-Aerobic) and Aerobic Training on VO2max Lipid Profile, Blood Glucose and Blood Pressure in Middle-Aged Men at Risk for Cardiovascular Disease. JSSU 2013; 20 (5) :627-638
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2225-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2225-fa.html
اراضی حمید، جوربنیان ابوذر، اصغری احسان. مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات ترکیبی (مقاومتی ـ هوازی) و هوازی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نیمرخ لیپیدی، قند خون و فشار خون مردان میانسال دارای عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1391; 20 (5) :627-638
چکیده: (14587 مشاهده)
مقدمه: فعالیت بدنی با کاهش عوامل خطرزا، نقش حفاظتی در برابر بیماریهای قلبی ایفا می‌کند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر یک دوره تمرینات ترکیبی و هوازی بر عوامل خطرزای بیماری قلبی ـ عروقی در مردان غیرفعال می‌باشد.
روش بررسی: 29 مرد داوطلب تمرین نکرده با دامنه سنی 36 الی 56 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها به طور تصادفی در یکی از سه گروه هوازی، ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، شاخص توده بدن، نسبت کمر به لگن، گلوکز، فشار خون و نیمرخ لیپیدی آزمودنی‌ها، اندازه‌گیری شد. مدت زمان برنامه تمرینی برای هر گروه 8 هفته و هر هفته 3 جلسه بود. داده‌های به دست آمده با استفاده از روش‌های آماری t همبسته و تحلیل واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: بعد از تمرینات هوازی و ترکیبی، سطوح تری گلیسیرید (TG)، کلسترول تام (TC)، لیپوپروتئین کم‌چگال (LDL)، لیپوپروتئین پر‌چگال (HDL) و گلوکز خون، تغییر معنی‌داری یافت (05/0p<) اما بین گروه هوازی و ترکیبی تفاوت معنی‌داری در TC، LDL، TG، HDL، گلوکز، فشار خون سیستولی، دیاستولی و میانگین فشار سرخرگی، مشاهده نشد. همچنین آزمودنی‌های هر دو گروه تجربی، افزایش معنی‌داری را در حداکثر اکسیژن مصرفی نشان دادند (05/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که هر دو نوع تمرین باعث کاهش عوامل خطرزای بیماریهای قلبی ـ عروقی در مردان غیرفعال می‌شوند، هرچند که هریک از تمرینات، فواید ویژه خود را دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
