مقدمه: مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که بین نقص هیجانی و عوامل جسمانی ارتباط وجود دارد اما در مورد عوامل پیش‌بینی‌کننده این ارتباط اطلاعات کمی وجود دارد. شواهد از نقش آسیب‌شناسی روانی به عنوان عامل میانجی‌گر این رابطه حمایت می‌کند ولی این مسئله به طور دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین نقص هیجانی و شدت درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پرداخته است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی از نوع همبستگی کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در بهار سال 1391 مورد بررسی قرار گرفتند. از این بین به روش دسترسی 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی، الکسی تیمیای تورنتو، اضطراب و افسردگی بیمارستان و مقیاس درد آرتریت روماتوئید بر روی بیماران اجرا گردید. داده‌های به دست آمده استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 18 و AMOS-18 و آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته‌ها نشان داد که مدل ساختاری ارائه شده جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای پژوهش به خوبی برازش شد (218/0p=؛ df=2، 04/3 ch2=). الکسی تیمیا، افسردگی و اضطراب با شدت درد همبستگی داشتند (05/0>p). در مدل ارائه شده به کشف یک متغیر پنهان (نقص هیجانی) پرداخته شد که به خوبی شدت درد را پیش بینی کرد (CFI, TLI, AGFI, GFI> 0.9) . نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نقص هیجانی نقش مهمی در بیماری آرتریت روماتوئید دارد. این مدل می‌تواند تأییدی بر شواهدی باشد که درمان‌های روانشناختی بخشی از درمان‌های چندگانه این اختلال باشد.

واژه‌های کلیدی: آرتریت روماتوئید، نقص عاطفی، الکسی تیمیا، درد، افسردگی

متن کامل [PDF 259 kb]   (2087 دریافت)