مقدمه: سنگ باقیمانده مجرای صفراوی مشترک (کلدوک) به سنگ‌هایی که حین عمل جراحی باقی گذاشته شوند یا مدت کوتاهی پس از عمل جراحی کلسیستکتومی تشخیص داده شوند، طبقه‌بندی می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی سنگ باقیمانده کلدوک و بررسی نیاز به کلانژیوگرافی روتین حین عمل جراحی کلسیستکتومی انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش که به صورت توصیفی ـ تحلیلی انجام شد، 200 بیماری که به صورت متوالی در سال 1390 در بیمارستان شهید صدوقی یزد مورد عمل جراحی کلسیستکتومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. اطلاعات لازم با استفاده از شرح حال، معاینه بیماران مورد مطالعه، پرونده بیماران و پیگیری آنها طی یک ماه پس از آن در قالب یک فرم جمع‌آوری گردید و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از تعداد 200 بیمار که تحت عمل جراحی کلسیستکتومی قرار گرفتند تنها یک بیمار (5/0%) سنگ باقیمانده کلدوک داشت، قبل از عمل جراحی 19بیمار(5/9%) با احتمال سنگ کلدوک تحت ERCP قرار گرفتند که در 16 بیمار (%8) اسفنکتروتومی و خروج سنگ انجام شد که از این 16 بیمار، 14 بیمار (5/87%) سطح سرمی آلکالین فسفاتاز افزایش یافته قبل از عمل، 12 بیمار (75%) سطح سرمی بیلی‌روبین افزایش یافته قبل از عمل و 9 بیمار (3/56%) شواهد سونوگرافی قبل از عمل غیرطبیعی داشتند که ارتباط معنی‌دار بین این سه متغیر با سنگ کلدوک قبل از عمل وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می‌گردد در صورت غیرطبیعی بودن هر کدام از سه متغیر فوق‌الذکر با احتمال وجود سنگ کلدوک قبل از عمل جراحی کلسیستکتومی، اقدامات تشخیصی تکمیلی شامل MRC یا ERC انجام گردد.

واژه‌های کلیدی: سنگ کلدوک باقیمانده، سنگ مجرای صفراوی مشترک، کلانژیوگرافی حین عمل جراحی

متن کامل [PDF 205 kb]   (1406 دریافت)