ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر دو داروی توکولیتیک نیفدیپین و ایندومتاسین در درمان زایمان زودرس و عوارض آنهاست. روش بررسی: مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 79 خانم باردار صورت گرفت که به علت دردهای زایمانی زودرس در سن حاملگی 33-26 هفته بستری شده بودند. به گروه نیفدیپین (40 نفر)، نیفدیپین خوراکی و به گروه ایندومتاسین (39 نفر)، ایندومتاسین به صورت رکتال تجویز شد. نتایج: دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، وضعیت سرویکس از نظر دیلاتاسیون و افاسمان و قوام با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند. 23 نفر (59%) از گروه ایندومتاسین و 10 نفر (25%) در گروه نیفدیپین در 2 ساعت اول به درمان پاسخ ندادند (002/0=p). از 16 مورد باقیمانده در گروه ایندومتاسین و 30 نفر گروه نیفدیپین، هیچ یک تا 48 ساعت بعد، زایمان نکردند. 1 نفر (25/6%) در گروه ایندومتاسین و 4 نفر (3/13%) در گروه نیفدیپین در فاصله 48 ساعت تا 7 روز زایمان کردند که اختلاف معنی‌دار نبود. متوسط سن بارداری در موقع زایمان در بیمارانی که به پس از 2 ساعت تأخیر در زایمان رسیده بودند 4/19±5/238 روز در گروه نیفدیپین و 4/15±4/246 روز در گروه ایندومتاسین بود (182/0=p). 17 نفر (5/42%) در گروه نیفدیپین و 11 نفر (2/28%) در گروه ایندومتاسین عوارض جانبی نشان دادند(184/0=p). نتیجه‌گیری: ایندومتاسین در درمان سریع زایمان زودرس کمتر از نیفدیپین مؤثر است ولی بیمارانی که به درمان ظرف 2 ساعت جواب دهند، تأخیر زایمان مشابه نیفدیپین می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: زایمان زودرس، نیفدیپین، توکولیز، ایندومتاسین، مهارکننده‌های پروستاگلاندین، تولد زودرس، حاملگی

متن کامل [PDF 243 kb]   (16417 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---